خشایار معروفی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورژشی محض دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران، تهران، ایران

سالانه ورزشکاران زیادی به علت بروز آسیب های عضلانی، رقابت های کوچک و بزرگ را از دست می دهند و یا در روند بازیابی میان دو جلسه رقابتی ناکام می مانند. همچنین، در اثر فعالیت ورزشی بروز آسیب های عضلانی بسیار رایج اند که این تغییرات در راستای تغییرات عملکردی و بیوشیمیایی در پروتئین عضلات و افزایش آنها در خون شدت می یابد. این تغییرات در نهایت به ورود برخی آنزیم ها مانند کراتین کیناز در خون منجر می شود که میزان آن به خصوص در مدت زمان 24 ساعت پس از تمرین به اوج خود می رسد. بروز دردهای عضلانی پس از یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی و یا مسابقات می تواند از نتایج آسیب به یافت همبند باشد که از 24 ساعت تا هفت روز می تواند ادامه یابد به همین منظور در سال های گذشته، مطالعات گوناگونی درصدد بوده اند. با استفاده از سازوکارهای گوناگون، راهبردهایی کاربردی برای بازگرداندن حداکثر عملکرد عضله در کمترین زمان ممکن را فراهم کنند و یکی این راهبردها استفاده از مخلوط های کربوهیدراتی- پروتئینی برای کاهش تخریب عضلانی و تسریع روند بازیابی ورزشکاران است. برای جستجوی مقالات انگلیسی و فاسی چاپ شده در نشریات معتبر از پایگاه های داده ScienceDirect, Pubmed ،GoogleScholar و SID استفاده شد. با بررسی پژوهش های پیشین، می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که با استفاده از نسبت های مناسب کربوهیدرات ها و پروتئین ها و توجه به زمان بندی خوردن مخلوط با توجه به شرایط ویژه هر فعالیت ورزشی، می توان موجب کاهش شاخص های تخریب عضلانی که خود بیانگر میزان آسیب وارده به بافت عضلات هستند، شد.

تخریب عضلانی، فعالیت مقاومتی، فعالیت استقامتی، کربوهیدرات- پروتئین، مکمل