ویروس کرونا، وضعیت ترکیب بدنی Vo(2)max نوجوانان طی دوران بی تحرکی ناشی از آن

مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر خانه نشینی و سبک زندگی کرونا بر ترکیب بدنی و حداکثر اکسیژن مصرفی نوجوانان است. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 178 نفر نوجوان مرد با میانگین سنی (0.57±13.85) سال و BMI؛ (0.29±20.26) به صورت داوطلبانه مورد آزمون قرار گرفتند که فاصله بین دو جلسه 8 ماه بود و در جلسه اول قد، وزن و BMI آزمودنی ها اندازه گیری شد و سپس آزمون کوپر 12 دقیقه ای گرفته شد و شاخص حداکثر اکسیژن مصرفی ثبت شد و ضربان قلب بلافاصله از طریق شریان رادیال اندازه گیری و ثبت شد و در جله سدوم مراحل پیش آزمون تکرار شد و داده ها ثبت شد و داده ها، توسط نرم افزار SPSS نسخه 26 از طریق آزمون T همبسته در p≤0.05 تجزیه و تحلیل شدند. ملاحظات اخلاقی: این پژوهش رضایت نامه از تمامی افراد شرکت کننده دریافت کرده و تمامی ملاحظات اخلاقی را رعایت کرده است و دارای کد اخلاق (LU.acra.2020.32) از دانشگاه لرستان می باشد. یافته ها: یافته ها نشان داد که تغییرات سبک زندگی ناشی از ویروس کرونا یعنی به مدت تقریباً هشت ماه بی تحرکی باعث افزایش معنی دار شاخص BMI؛ (p≤0.05) و وزن شده است (p≤0.05) و همچنین باعث کاهش معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی شده است (p≤0.05). نتیجه گیری: با توجه به داده های به دست آمده می توان به این نتیجه رسید که سبک زندگی کرونا و خانه نشینی 8 ماهه باعث افزایش معنی دار BMI و وزن شده است و همچنین حداکثر اکسیژن مصرفی نیز کاهش معنی داری پیدا کرده است.

Keywords:

سبک زندگی , کرونا ویروس , ترکیب بدنی , حداکثر اکسیژن مصرفی , نوجوانان