معصومه مجیدی پرست - استادیار مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
سجاد مومنی - استادیار مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
داود رزاقی - کارشناس ارشد مدیریت ورزشی

هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل ارتباطی، معنویت در محیط کار بر اساس سلامت سازمانی و سازگاری شغلی در ادارات ورزش و جوانان استان همدان بود. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بود. تعداد 92 نفر به روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از جدول مورگان از جامعه آماری کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان همدان (115 نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های معنویت در کار کینجرسکی و اسکرایپ تک (2006)، سلامت سازمانی هوی و فیلدمن (1996) و سازگاری شغلی دیویس و لافکوایست (1984) با روایی و پایایی مناسب پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و smart-pls تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد، بین سلامت سازمانی و معنویت در محیط کار، بین سلامت سازمانی و سازگاری شغلی و بین عنویت در محیط کار و سازگاری شغلی رابطه معناداری وجود دارد (P≤0/01). همچنین نتایج نشان داد که معنویت در محیط کار با ضریب β=0/58 و سلامت سازمانی با ضریب β=0/43 تأثیر معناداری بر سازگاری شغلی کارکنان (P≤0/01) داشتند؛ بنابراین برای مدیران مهم است که به منظور افزایش سازگاری شغلی کارکنان در سازمان، متغیرهای معنویت در محیط کار و سلامت سازمانی را در کانون توجه خویش قرار دهند.

معنویت محیط در کار، سلامت سازمانی، سازگاری شغلی