نقش گردشگری شهری و ارتباط آن با توسعه پایدار شهری با تاکید بر شهر تهران

گردشگری در چارچوب الگوهای فضايی خاصی عمل می کند. يکی از اين الگوهای فضايی گردشگری شهری است.نواحی شهری به علت آنکه جاذبه های تاريخی و فرهنگی بسيار زيادی دارند غالباً مقاصد گردشگری مهمی محسوبمی گردند. شهرهای معمولاً جاذبه های متنوع و بزرگی شامل موزه ها، بناهای يادبود، تئاترها، استاديوم های ورزشی،پارك ها، شهربازی، مراکز خريد، مناطقی با معماری تاريخی و مکان هايی مربوط به حوادث مهم با افراد مشهور دارابوده که اين خود گردشگران بسياری را جذب میکند، علاوه بر اين حتی در صورتی که جاذبه های گردشگری درمناطق غير شهری واقع باشند از آنجا که شهرها در عينيت يافتگی مکانی، تبلور فضايی را در رابطه با پيرامون خودشکل می دهند .در اين فضای شهری کارکرد تنگاتنگ شهر و پيرامون از اهميت اساسی در برکنش های فضايیبرخودار می باشد، باز هم حجم زيادی از گردشگری در شهرها متمرکز می شوند. زيرا محل سکونت، سرويس غذا،ارتباطات، حمل و نقل ساير خدمات گردشگری در شهرها واقعاند که بازديد کنندگان از مناطق اطراف شهر و خودشهر از آنها استفاده می کنند. باتوجه به ارتباط متقابل گردشگری و توسعه پايدار می توان گفت که گردشگری میتواندفاکتوری باشد جهت دستيابی به توسعه پايدار ؛ در اين پژوهش به بررسی واژه گردشگری و همچنين به مطالعهو بررسی ارتباط گردشگری با توسعه شهری جهت رهيافت به توسعه پايدار پرداخته ايم.روش پژوهش به صورتتوصيفی – تحليلی و بهره گيری از منابع کتابخانه ای می باشد.در ادامه می توان گفت که گردشگری يکی از برنامهها و يا عنصری است که می توان بر روی آن سرمايه گذاری نمود تا درچشم اندازی کوتاه فاکتوری باشد برایدستيابی به توسعه پايدار يک شهر.

Keywords:

گردشگری , گردشگری شهری , توسعه پایدار