تاب آوری و مخاطرات محیطی در شهرهای آینده

بروز مخاطرات محیطی و ایجاد خسارات و تلفات ناشی از آنها، موجب گردیده تا ایمن تر نمودن شهرها، به چالشیدرازمدت اما دست یافتنی تبدیل گردد. جوامع شهری درصددند تا در زمان وقوع مخاطرات محیطی از خسارات وارده کاستهو به سرعت به وضعیت پیش از بحران بازگردند. در این میان، ارتقا تاب آوری راهی مهم برای تقویت شهرهاست، و امروزهتاب آوری شهری یکی از مهمترین و کلیدیترین موضوعاتی است که ضامن بقای سکونتگاه های انسانی می باشد. در اینراستا و با توجه به اینکه شهرهای مختلف ایران همواره مورد تهدید مخاطرات محیطی همچون زلزله، سیل و... بوده اند؛ لذابررسی مخاطرات محیطی، تاب آوری شهری و عوامل موثری که می تواند شهرها را برای سالهای متمادی تاب آور نمایند،حائز اهمیت است. بگونه ای که چالش بزرگ مدیران شهرهای آینده در کنار مسائل و خدمات زیربنایی و روبنایی، تامینایمنی و امنیت شهروندان و تاب آور نمودن شهرهاست، و تاب آوری و پایداری اهداف اصلی شهرهای آینده خواهند بود .برطبق نتایج بدست آمده، به دلیل گستردگی و چند بعدی بودن مفهوم تاب آوری (اجتماعی، اقتصادی، نهادی برنامه ریزیو نیز کالبدی زیرساختی)، با تحلیل لایه های شهری در ابعاد مختلف، شناخت اماکن آسیب پذیر و بهبود سطح خدمات درزمان بحران، افزایش استحکام و برنامه ریزی زیر ساخت ها جهت تقلیل میزان خطر و بهره گیری از مدلهای بازیابی در کوتاهترین زمان ممکن، می توان شهرهای آینده را در برابر مخاطرات محیطی تاب آور نمود.

Keywords:

مخاطرات محیطی , شهرهای آینده , تاب آوری , تاب آوری شهری