نقش طوفان های ماسه ای به عنوان یک عامل محیطی- طبیعی در ناپایداری روستاها مورد مطالعه: روستاهای شهرستان زابل

ناپایداری روستاها از جمله مشکلات روستانشینی و مهاجرت از روستاها در سال های اخیر می باشد. از مهمترین علل این ناپایداری می توان به نقش عوامل محیطی و طبیعی اشاره کرد. طوفان های ماسه ای از جمله این عوامل محیطی- طبیعی می باشند که درناپایداری روستاهای منطقه سیستان به عنوان مهمترین عامل محیطی- طبیعی مخرب در کنار خشکسالی های پی در پی تلقی می شود. طوفان های گردوغبار به طور پیوسته در منطقه سیستان رخ می دهد، این عوامل ضمن تخریب چهره طبیعی و کالبدی روستاها باعث ناپایداری آنها نیز شده است. این ناپایداری موجب تخلیه سکونتگاه های روستایی شده که علاوه بر برهم خوردن نظام سکونتگاهی و اثرات امنیتی سبب حاشیه نشینی در شهرها و افزایش معضل بیکاری و ناهنجاری های اجتماعی نیز شده است. هدف: این پژوهش به منظور بررسی رابطه و نقش طوفان های ماسه ای به عنوان یک عامل محیطی- طبیعی در ناپایداری روستاها انجام پذیرفته است. روش تحقیق: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری این تحقیق روستاهای شهرستان زابل می باشد، که از بین روستاها با توجه به میزان ناپایداری جمعیت تعداد 8 روستا به عنوان نمونه انتخاب گردید که با استفاده از مدل کوکران تعداد نمونه 384 پرسشنامه تحقیق بررسی شد. در این تحقیق به منظور رسیدن به اهداف پژوهش دو فرضیه ارائه و مورد آزمون قرار گرفت. در راستای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون کای دو استقبال استفاده شد. نتایج تحقیق: نتایج آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد که متغیر طوفان های ماسه ای به عنوان عامل محیطی بر ناپایداری روستا تأثیر داشته و رابطه معناداری بین متغیر تحقیق و ناپایداری روستا و تمایل به مهاجرت از روستا وجود دارد.

Keywords:

عوامل محیطی , طوفان های ماسه ای , مهاجرت , ناپایداری روستا , شهرستان زابل