بررسی رابطه فرسودگی شغلی و تمایل به ماندگاری پرستاران بخشهای روانپزشکی بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1397
عنوان مقاله: بررسی رابطه فرسودگی شغلی و تمایل به ماندگاری پرستاران بخشهای روانپزشکی بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_NUMS-8-2_009
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_NUMS-8-2_009
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
نسرین شعربافچی زاده - Health Management and Economics Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
محمدامین دانشور - Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
بهروز مداحیان - Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
مهرناز فولادی - Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
خلاصه مقاله:
نسرین شعربافچی زاده - Health Management and Economics Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
محمدامین دانشور - Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
بهروز مداحیان - Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
مهرناز فولادی - Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
مقدمه
فرسودگی شغلی یکی از عوامل اصلی در کاهش بازده کاری، ایجاد عوارض جسمی و روانی در مشاغل مختلف به ویژه پرستاری است. تأثیرات فرسودگی شغلی گاهی موجب کاهش تمایل فرد به ماندن در شغل میشود. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه فرسودگی شغلی و تمایل به ماندگاری پرستاران انجام یافته است.
مواد و روشها
پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است که بر روی 130 نفر از پرسنل پرستاری بخشهای روانپزشکی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان که بهصورت طبقهبندی تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. به منظور جمعآوری اطلاعات از دو پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ و پرسشنامه تمایل به ماندگاری در شغل واینر و واردی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS نسخه 24 انجام شد.
یافتهها
میزان خستگی عاطفی (46/58 درصد)، مسخ شخصیت (61/44 درصد) و احساس ناکارآمدی در سطح کم (07/43 درصد) محاسبه شد. بیشتر پرستاران شاغل در بخشهای روانپزشکی تمایل به ماندن در شغل متوسطی داشتند (84/43 درصد). همچنین همبستگی تمایل به ماندگاری در شغل و خستگی عاطفی و مسخ شخصیت معکوس و معنیدار بود (05/0>P). اما بین تمایل به ماندگاری و احساس ناکارآمدی و فرسودگی شغلی هبستگی معناداری مشاهده نشد(05/0).
نتیجهگیری
نتایج نشان داد میان بعد خستگی عاطفی و مسخ شخصیت با تمایل به ماندگاری در شغل رابطه معناداری وجود دارد. با کاهش فرسودگی شغلی و افزایش میل به ماندن پرستاران شاغل در بخشهای روانپزشکی میتوان به ارائه خدمات شایستهتر، افزایش رضایت شغلی و کاهش هزینههای مراقبتی و درمانی دست یافت.
کلمات کلیدی: burnout, willingness to stay, nurse, psychiatric ward, فرسودگی شغلی, تمایل به ماندگاری, پرستار, بخش روانپزشکی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1157540/