احمد عبدی - Islamic Azad University
سیده مریم مصطفویان - Islamic Azad University
مریم داوران - Department of Sport Physiology, Ayatollah Amoli Branch, Islamic Azad University, amol, Iran
طاهره حائری - Ph.D Candidate in Department of Exercise Physiology, University of Mazandaran, Babolsar, Iran

مقدمه هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر محافظتی عصاره آبی سرخ ولیک بعد از دویدن با شدت بالا بر شاخص­‌های آسیب قلبی در موش‌های صحرایی نر ویستار می‌­باشد. مواد و روش­‌ها 32 سر موش صحرایی نر ویستار، با وزن 140-173 گرم به طور تصادفی به گروه­‌های کنترل- سالین (SC)، سالین- تمرین (ST)، سرخ ولیک- کنترل (CPC) و سرخ ولیک- تمرین (CPT) تقسیم شدند. گروه­‌های تمرینی به مدت 8 هفته برنامه تمرینی دویدن با شدت بالا (34 متر در دقیقه، 60 دقیقه ، پنج روز هفته) را روی تردمیل انجام دادند. به گروه­‌های  CPCو CPT (500 میلی­‌گرم/کیلوگرم) عصاره سرخ ولیک و به گروه­‌های SC و ST به همین مقدار سالین خورانده شد. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موش‌­ها کشتار شدند، بافت قلب برداشته و بلافاصله در محلول نیتروژن فریز و در دمای 80- نگهداری شد. پلاسما نیز برای اندازه‌­گیری شاخص­‌های پلاسمایی جمع‌­آوری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از  تحلیل واریانس یک­‌طرفه و در سطح معنی‌­داری 05/0 P<در نظر گرفته شد. یافته­‌ها نتایج نشان داد که دویدن با شدت بالا باعث افزایش معنی­‌داری در میزان تروپونین I، LDH و CK قلبی و پلاسمایی شد (0/05P<). همچنین میزان تروپونین I، LDH و CK قلبی و پلاسمایی در گروه سرخ ولیک نسبت به گروه تمرین کاهش معنی­‌داری داشت (0/05P<). نتیجه­‌گیری داده‌­ها نشان می‌­دهد عصاره سرخ ولیک احتمالا باعث مهار شاخص‌­های آسیب قلبی رت­‌ها در نتیجه تمرینات استقامتی شدید شود.  

Cardiac Injury, Training, rats, Red Crataegus, آسیب قلب, تمرین, رت ها, سرخ ولیک