نقش برنامه ریزی استراتژیک بر پایداری شهری(مطالعه موردی: منطقه چهار شهر تهران)

این پژوهش با هدف بررسی نقش برنامه ریزی استراتژیک بر پایداری شهری انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کـاربردی؛بر حسب نوع داده، کمی و از لحاظ روش گردآوری داده ها توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیـه کارکنان شهرداری منطقه چهار شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و محاسبه حجم نمونـه در معـادلات ساختاری تعداد 315 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. در این پژوهش برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه اسـتاندارد ناصـر عـالی (1396) و پرسشنامه برگرفته از تحقیق اکباتان و همکاران ( (1395 استفاده شد. به منظور تعیـین روایـی پرسشـنامه از روایـی ظـاهری، محتوایی و سازه (AVE≥0.5) استفاده شد که نتایج بیانگر روا بودن ابزار اندازه گیری بود. همچنین به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شد که مقادیر این دو ضریب بـرای همـه سـازه هـای پـژوهش بـالای 0/7 بـه دسـت آمـد کـه نشان دهنده پایا بودن ابزار اندازه گیری بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها نیـز از روشهـای آمـار توصـیفی (میـانگین، انحـراف معیـار،چولگی، کشیدگی، درصد، فراوانی، جدول و نمودار) و استنباطی (مدلسازی معادلات ساختاری) با اسـتفاده از نـرمافـزار Smart-Pls استفاده شد. یافته ها نشان داد که برنامه ریزی استراتژیک (0/883) تأثیر معناداری بر پایداری شهری دارد.

Keywords:

برنامه ریزی استراتژیک , پایداری شهری