سمانه اکبری - دانشجوی کارشناسی مدیریت پروژه، دانشگاه پیام نور، تهران شمال

یکی از مشکلات کشورهای در حال توسعه در اجرای موفقیت آمیز طرحها و پروژه های اقتصادی و ملی که منجر به اتلاف بسیاری منابع مالی و انسانی می شود، عدم بهره گیری مدیران ارشد سازمانها و شرکتهای فعال در این کشورها از تکنیک های مدیریت پروژه و تاثیر سازماندهی منسجم و علمی در پروژه هاست . در کشور ما تجارب گذشته سازمانها در اجرای پروژه ها بواسطه دوران کم توجهی به قدرت سازماندهی و مدیریت پروژه ها از این ناحیه دچار صدمات غیرقابل جبرانی شده است . مدیریت پروژه، امروزه به عنوان یک علم و دانش درآمده است و استانداردهایی برای آن تدوین شده است و استانداردهایی برای آن به منظور اطمینان از وجود روشهای اجرائی موردنظر این استانداردها و شناسائی عناصر مربوط به استاندارد تدوین شده است که علاوه بر مسائل هزینه و زمان به دیگر مسائل مدیریت پروژه مثل تدارکات، محدوده و ریسک می پردازد . در این مقاله ساختار واجزاء کلی سه استاندارد مدیریت پروژه APMو PRINCE2، PMBOK تشریح گردیده و سپس این سه استاندارد از دیدگاه طول عمر پروژه و فرآیندهای اصلی، مدیریت سطوح و مسئولیتها ،نقشهای ویژه در مدیریت پروژه، برنامه ریزی، زمانبندی و کنترل ها بررسی و مقایسه شدند و نقاط قوت و ضعف هر کدام و همچنین جایگاههای استفاده هر کدام از آنها در سازمانها مشخص گردید . در حال حاضر استانداردهای مختلفی در زمینه مدیریت پروژه توسط کشورهای مختلف در حال بازنگری و توسعه می باشد، تا استانداردهای جدیدی طراحی شود. همین موضوعات موجب شده است تا حتی تلاشهای زیادی برای طراحی یک استاندارد جهانی در زمینه مدیریت پروژه صورت گیرد. در این مقاله ابتدا به بررسی مجموعهای از استانداردهای مطرح جهانی در زمینه مدیریت پروژه، دامنه کاربری و علل بکارگیری آنها پرداخته و در ادامه یکی از مهمترین آنها با عنوان Prince2 معرفی خواهد شد.

مدیریت پروژه, فرایندهای مدیریتی, استاندارد PMBOK, استاندارد PRINCE2