بررسی تاثیر مداخلات انجام شده در جهت افزایش تعداد موارد اهدای عضو در مرگ های مغزی در طی سال های 95-97 در دانشگاه علوم پزشکی مشهد

هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی برنامه "مدل ایرانی شناسایی اهدا کنندگان احتمالی" PPDDP (Persian Possible Donor Detection Program) در افزایش تعدا اهدای عضو در موارد مرگ مغزی بود.روش کار: در این مطالعه شبه تجربی که در دانشگاه مشهد به مدت سه سال از سال 1395 تا 1397 اجرا شد مدل PPDDP ابلاغ شده از سوی وزارت بهداشت، توسط کارشناسان برای تمامی مسئولین پیوند اعضا در استان خراسان ( حدود 1000 نفر) در دوره های 4 ساعته با اهداف اموزشی شناسایی بیماران، مراقبت صحیح از مرگ مغزی، ارتقای فرهنگ اهدای عضو در راستای افزایش اخذ رضایت، افزایش انگیزه در تیم های مرتبط، افزایش بقای بیماران گیرنده عضو و آشنایی با نحوه تشخیص، تایید و مراقبت از مرگ مغزی اجرا شد و تعداد موارد اهدای عضو قبل و بعد از مداخله اموزشی بررسی گردید.نتایج: بررسی ها نشان داد تعداد موارد مرگ مغزی شناسایی شده مناسب پیوند از 96 مورد در سال 1394به 182 مورد در سال 1397 افزایش پیدا کرده است و تعداد موارد پیوند از 56 مورد در سال 94 به 123 مورد در سال 97 افزایش پیدا کرده است که معادل 11% افزایش بود که از نظر آماری این تفاوت معنادار بود (p=0.04). شاخص PMP (تعداد موارد مرگ مغزی اهداکننده عضو به ازای هر یک میلیون نفر) نیز از 12 در سال 94 به 20 در انتهای سال 97 افزایش یافت.نتیجه گیری: برگزاری دوره های آموزشی و ایجاد حساسیت در کادر درمانی و جلب حمایتهای مسئولین درمان می تواند اثر بخشی مداخلات را ارتقا بخشد.

Keywords:

اهداکننده بالقوه , پیوند عضو , مرگ مغزی , پیوند نسوج