زهرا پهلوانی - دانشجوی رشته معماری و انرژی، کارشناسی ارشد، دانشگاه هنر و معماری پارس

از آن جا که جهان مرتب در حال دگرگونی است، معماری به عنوان ظرف زندگی انسان ملزم به سازگاری با این تحولات است و از سوی دیگر از آن جایی که طراحی خود یک پروسه ی پویا و دینامیک می باشد، باید بتواند این تغییرات و دگرگونی ها را در طول زمان پاسخ گو باشد. از این رو رویکرد معماری انعطاف پذیر مطرح می شود، به این معنی که بتواند خود را در بازهی زمانی طولانی با شرایط محیط زیستی، پیشرفت تکنولوژی، نیاز کاربران خود سازگار سازد و بخشی از این تحولات را پاسخ گو باشد. پروژه ی معماری یک سیستم مرکب است که یک مجموعه ی پویا و پیچیده ی کامل را شکل می دهد تا بتواند با بسترش ارتباط داشته باشد، منعطف و قابل تغییر باشد. در این مقاله، سعی بر این داریم که با مطالعه و تحقیق به گرد آوری بخشی از ابعاد انعطاف پذیری در حوزه های طراحی داخلی، سازه، نما و مصالح بپردازیم و یک نگاه اجمالی و چند بعدی برای آن ارایه دهیم . در نهایت بر اساس تحلیل ها و جمع بندی صورت گرفته و بر اساس تعاریف معماری پایدار، نتیجه می گیریم یک معماری منعطف و سازگار در نهایت همان معماری پایدار می باشد.

معماری انعطاف پذیر، بستر طراحی، معماری پایدار، سازگاری.