اتنوفارماکولوژی، کمیت و کیفیت اسانس گل و برگ گیاه دارویی چایکوهی (Stachys lavandulifolia Vahl.) در رویشگاههای استانهای سمنان، خراسان شمالی و رضوی
Publish place: Vegetative environmental physiology، Vol: 15، Issue: 59
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 293
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOP-15-59_006
تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1399
Abstract:
چایکوهی یکی از گیاهان دارویی میباشد که در مناطق مختلف ایران رویش دارد. از دمکرده گلها و برگهای این گیاه در ناراحتیهای معده و نیز بهعنوان آرامبخش در رفع بیخوابی و اضطراب استفاده میگردد. بهمنظور بررسی اسانس گل و برگ این گیاه در چهار رویشگاه (ارتفاعات مشهد، نیشابور، قوچان و شاهرود)، تحقیقی بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار صورت پذیرفت. اطلاعات اتنوفارماکولوژی از مردم محلی بدست آمده و نمونههای گیاهی در بهار 1393 در زمان گلدهی، از رویشگاههای مذکور جمعآوری گردید. نمونههای گل و برگ خشک بهوسیله دستگاه کلونجر و تقطیر با آب، اسانسگیری و درصد و عملکرد اسانس هر نمونه تعیین و ترکیبات متشکله اسانسهای حاصله توسط دستگاه GC/MS آنالیز شد. نتایج اتنوفارماکولوژی نشان داد نامهای محلی آن در رویشگاهها متفاوت است ولی کاربرد عمومی بهعنوان آرامبخش میباشد. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد، درصد اسانس و وزن خشک مربوط به نمونه برگ در مشهد و وزن خشک گل نیز بیشتر از وزن خشک برگ بود. بیشترین ترکیب در اسانس گل با 72 ترکیب مربوط به نیشابور و در اسانس برگ با 82 ترکیب مربوط به رویشگاه قوچان بود که در بالاترین مقادیر بهترتیب 692/92 و 818/96 وزن اسانس را به خود اختصاص داده بودند. بیشترین میزان ترکیبات اصلی اسانس اعم از بتا-پینن ، بتافلاندرن، کاریوفیلن مربوط به اکوتیپ شاهرود و اسپاتولنول و آلفاتوجن بهترتیب مربوط به قوچان و مشهد بود که میزان این ترکیبات در برگ بیشتر از گل میباشد که بهترین کیفیت اسانس را میتوان از رویشگاههای مشهد و قوچان بدست آورد.
Authors
صدیقه چورلی
گروه علوم باغبانی، دانشکده تولیدات گیاهی، علوم کشاورزی و منابعطبیعی دانشگاه گرگان، گرگان، ایران
سارا خراسانی نژاد
گروه علوم باغبانی، دانشکده تولیدات گیاهی، علوم کشاورزی و منابعطبیعی دانشگاه گرگان، گرگان، ایران
خدایار همتی
گروه علوم باغبانی، دانشکده تولیدات گیاهی، علوم کشاورزی و منابعطبیعی دانشگاه گرگان، گرگان، ایران
بهاره کاشفی
گروه کشاورزی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :