اثر تنش خشکی بر میزان پرولین و رنگیزه های فتوسنتزی سه رقم اسفناج

خشکی شایعترین تنش محیطی است که موجب محدودیت تولید در دنیا شده است، که توزیع و پراکنش گیاهان در سرتاسر دنیا تا حدودی متأثر از میزان آب میباشد. این تحقیق به منظور بررسی تحمل سه رقم اسفناج به خشکی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در سال 1391 به اجرا در آمد. 2 رقم از اسفناج های وارداتی شامل رقم اسفناج F1 هلندی و رقم استاندارد ایتالیایی و توده بومی مشهدی در 4 سطح رطوبتی (شاهد (%100)، %75، %50 و %25 ظرفیت زراعی) تیمارهای این آزمایش را تشکیل دادند. جهت اعمال تنش از روش وزنی استفاده شد. نتایج این تحقیق بر روی میزان کلروفیل نشان داد که به ترتیب رقم استاندارد ایتالیایی و F1 هلندی نسبت به رقم خاردار بومی از محتوای کلروفیل بیشتری برخوردار می باشند که احتمالا" به دلیل جذب بهتر مواد غذایی، فعالیت کمتر آنزیم های تجزیه کننده کلروفیل و حفظ مطلوب آب برگ و جذب مناسب آب خاک در شرایط تنش باشد. نتایج آزمایش همچنین نشان داد که رقم F1 هلندی و استاندارد ایتالیایی در مقایسه با رقم خاردار بومی تحت شرایط تنش شدید خشکی توانست بوسیله تجمع پرولین، پتانسیل منفیتری در سلول ایجاد کرده و آب بیشتری را در خود نگه دارند. در نتیجه آن میزان خروج یونها و تخریب غشاء سلول در این ارقام تحت تیمارهای خشکی در حداقل قرار گرفت.

Keywords:

سطح رطوبتی , ظرفیت زراعی , کلروفیل.