ارزیابی شاخص های رشدی ژنوتیپ های اسفناج در تحمل به سطوح مختلف رطوبت خاک

خشکسالی و تنش حاصل از آن یکی از مهم ترین و رایجترین تنشهای محیطی است که تولیدات کشاورزی را با محدودیت روبر میسازد. این پژوهش به منظور بررسی شاخصهای رشدی سه رقم اسفناج در سطوح مختلف رطوبت خاک به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در سال 1391 به اجرا در آمد. تیمارهای این آزمایش شامل 4 سطح رطوبتی (شاهد (%100)، %75، %50 و %25 ظرفیت زراعی) و 2 رقم از اسفناجهای وارداتی شامل رقم اسفناج F1 هلندی و رقم استاندارد ایتالیایی و توده بومی مشهدی بود. جهت اعمال تنش رطوبتی از روش وزنی استفاده شد. نتایج این تحقیق بر روی بخش زیرزمینی ارقام اسفناج نظیر وزن تر و خشک ریشه، مجموع طول ریشه نشان میدهد که در رقم F1 هلندی با پیشرفت تنش خشکی نسبت به رقم استاندارد ایتالیایی و رقم خاردار بومی افزایش یافت. همچنین از لحاظ صفات وزن تر و خشک اندام هوایی، سطح برگ و ارتفاع گیاه هر چند اختلافی معنیداری بین ارقام وجود نداشت ولی با پیشرفت تنش خشکی در رقم F1 هلندی و استاندارد ایتالیایی کاهش بیشتری در این صفات نسبت به رقم خاردار بومی نشان دادند که این خود می تواند یک سازوکار مناسب جهت سازگاری با شرایط تنش خشکی باشد.

Keywords:

تنش خشکی , سطح برگ , ظرفیت زراعی.