مدیریت تلفیقی غیرشیمیایی قیاق (Sorghum halepense L.) بر اساس کاربردشعله افکن و زمان برداشت چین در مزارع یونجه مستقر (Medicago sativa)

جهت بررسی و ارزیابی روش فیزیکی کاربرد شعله افکن و روش زراعی زمان برداشت چین اول در مدیریت غیر شیمیایی علفهرز قیاق در مزارع یونجه مستقر و تاثیر آن در چین های بعدی، این آزمایش در مزرعه یونجه دو ساله مستقر آلوده به این علف هرز واقع در کیلومتر 7 جاده همدان-تهران در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار به همراه شاهد در سال زراعی 1399 به اجراء درآمد. تیمارهای طرح شامل سوزاندن قبل از شروع رشدی چین اول در بهار توسط شعله افکن و زمانهای برداشت چین اول بصورت %20، %30 و %40 گلدهی مزرعه و نیز تلفیق زمانهای برداشت همراه با روش سوزاندن ابتدای فصل و شاهد (وجین و عدم وجین علفهای هرز) بودند. پس از20 ، 30 و 40 درصد گلدهی در چین اول، نمونه برداری جهت تعیین وزن خشک یونجه و تراکم و وزن خشک علفهای هرز با کوادرات ثابت 50 × 50 متر مربع یونجه صورت گرفت، همچنین در دو چین بعدی نمونه برداری در زمان استاندارد %50 گلدهی مزرعه بر روی تمام صفات بیان شده صورت گرفت. نتایج بر روی تمام صفات ارزیابی شده برای قیاق (تراکم و ماده خشک) و یونجه (ماده خشک) نشان داد که اعمال همه تیمارها اثر معنیداری بر صفات مذکور دارند. اعمال روش سوزاندن توانست تراکم و وزن خشک قیاق را بطور چشمگیری کاهش دهد و اثرات مثبت آن برافزایش عملکرد یونجه در چین های بعدی نیز موثر باشد و با توجه به اینکه از این طریق، خسارتی بر محصول وارد نشد، فلذا یکی از روشهای قابل استفاده بصورت عملی برای زارعین یونجه، معرفی و توصیه میشود.

Keywords:

یونجه , قیاق , زمان برداشت , شعله افکن