نگاهی به روشهای جمع آوری آب باران برای مصارف خانگی

کمتر از یک درصد آبهای جهان شیرین و برای شرب،کشاورزی و دیگر مصارف عمومی قابل دسترسی است. علاوه بر کمیت ناچیز، این آبها از توزیع بسیار ناهمگونی نیز برخوردار است.بر اساس جدیدترین آمارهای سازمان ملل متحد،حدود 1/5 میلیارد نفریا 20 درصد از ساکنان کره زمین، از آب سالم محروم هستند.افزایش جمعیت، صنعتی شدن کشورها ،توسعه کشاورزی، ارتقای سطح زندگی انسانها و رشد مداوم مصرف آب،آلودگی آبها و همچنین گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی از جمله مهمترین دلایل بحرانهای آب شیرین درجهان است..تامین آب برای بخشهای مصرف خانگی،کشاورزی و صنعت در حال حاضر یکی از مهمترین چالش های دولتها در بسیاری از مناطق جهان بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک نظیر ایران است. بسیاری از صاحب نظران معتقد هستند که آب باران می تواند یکی از منابع حانشین برای آبهای شیرین موجود محسوب باشد و در صورت جمع آوری،ذخیره و مدیریت صحیح می تواند شیوه ای مناسب وکم هزینه حداقل برای تامین بخشی از تقاضاهای آب بشمارآید.دو دسته از سیستمهای جمع آوری آب باران وجود دارد.یکی از آنها سیستمهایی است که با جمع آوری آب باران از سطوح پشت بامها و دیگر سطوح مناسب،آب مورد نیاز برای مصارف خانگی از جمله شرب،شستشو،فضای سبز و غیره را تامین میکند.سیستم دیگر که عمدتا در مزارع و زمینهای زراعی به کار گرفته می شوند با هدف تامین نیازهای کشاورزی و باغداری،اجرا می شوند. در این مقاله،سعی بر این است که با تاکید بر اهمیت و ضرورت توجه به ااستحصال آب باران به عنوان یکی از منابع کمکی آب مصرفی خانگی در محیطهای شهری و روستایی، روش عملی حمع آوری آب باران از سطوح آبگیر مناسب بویژه بامها مورد بررسی قرار بگیرد.چالشهای پیش روی مسئولین در تامین آب سالم برای شهروندان در حال حاضر و پیش بینی شرایط بحرانی آینده در زمینه آب شیرین، بدین معنی است که تمام گزینه های امکانپذیر تامین آب شیرین از جمله شیوه های اکولوژیک وبی ضرر زیست محیطی نظیر استحصال آب باران را به هیچ وجه نباید از نظر دور داشت

Keywords:

استحصال آب باران , پشت بام , مصارف خانگی , اقلیم های خشک و نیمه خشک