CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی اثر اسپلینت ولار نئوپرنی دست بر گرفتن قدرتی و اسپاستی سیته یک فرد مبتلا به سکته مغزی (مطالعه آزمایشی)

عنوان مقاله: بررسی اثر اسپلینت ولار نئوپرنی دست بر گرفتن قدرتی و اسپاستی سیته یک فرد مبتلا به سکته مغزی (مطالعه آزمایشی)
شناسه ملی مقاله: JR_PSJ-15-3_008
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:

مهدیه سیدی - PhD Student of Occupational Therapy, Department of Occupational Therapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
صدیقه سادات میرباقری - MSc, Department of Orthotics and Prosthetics, School of Rehabilitation, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
سمیرا کریمی - BSc of Occupational Therapy, Department of Occupational Therapy, School of Rehabilitation, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
شیدا چگینی - BSc of Occupational Therapy, Department of Occupational Therapy, School of Rehabilitation, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
نازیلا اکبرفهیمی - Assistant Professor, Department of Occupational Therapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran

خلاصه مقاله:
مقدمه: از مهمترین مواردی که در اندام فوقانی افراد مبتلا به سکته مغزی دچار تغییر می­ شود، قدرت گرفتن و توان عضلات می­ باشد. تاثیر استفاده از انواع اسپلینت جهت کاهش توان عضلات و افزایش قدرت در افراد مبتلا به سکته مغزی، قابل توجه است. هدف از این تحقیق تعیین اثر اسپلینت ولار نئوپرنی دست بر گرفتن قدرتی و اسپاستی سیته یک فرد مبتلا به سکته مغزی بود. روش­ کار: در این پژوهش اسپلینت ولار نئوپرنی دست در فرد مبتلا به سکته مغزی به مدت 10 هفته روزی 8.5 ساعت مورد استفاده قرار گرفت. ارزیابی­ ها شامل اسپاستیسیته و گرفتن قدرتی با استفاده از مقیاس اشورث و داینامومتر و هفته ای یک بار بود. یافته­ ها: مقدار عددی برای گرفتن قدرتی بدون اسپلینت در ابتدای مطالعه 0.53 کیلوگرم و در انتهای جلسه دهم ارزیابی، 3.03 کیلوگرم بدست آمد. همچنین مقدار عددی گرفتن قدرتی با پوشیدن اسپلینت در ابتدای مطالعه 0.1 و در انتهای جلسه دهم 2.5 بدست آمد. اختلاف مقادیر بدست آمده از جلسه اول تا دهم نشان می­ دهد، پوشیدن اسپلینت تاثیر معناداری در افزایش مقدار گرفتن قدرتی داشته است. تغییر در میزان اسپاستیسیته قبل و بعد از استفاده از اسپلینت ولار نیز از 5 به 3، تغییری قابل توجه می باشد. نتیجه­ گیری: نتایج حاصل از این مطالعه درباره استفاده از اسپلینت ولار نئوپرنی بر گرفتن قدرتی و میزان اسپاستی سیته تغییرات قابل توجهی را در موارد اندازه گیری شده نشان داد که نتایج حاکی از اثر مثبت اسپلینت مد نظر در فرد مورد مطالعه بود.

کلمات کلیدی:
Stroke, Muscle strength, Spasticity, Splint, سکته مغزی, قدرت عضلانی, اسپاستی سیته, اسپلینت

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1159834/