سیاوش اعتمادی نژاد - Associate Professor, Department of Occupational Health, School of Public Health, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
اسماعیل حسینی نژاد - Assistant Professor of Biomechanics, Babolsar University, Babolsar, Iran
جمشید یزدانی چراتی - Associate Professor, Department of Biostatistics, School of Public Health, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
فریبا قائم پناه - MSc of Ergonomics, School of Public Health, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
محمود یوسفی چمازکتی - BS of Occupational Health, School of Health, Mazandaran University of Medical Sciences, Tonekabon, Iran
مجتبی احمدی - MSc of Ergonomics, Department of Ergonomics, School of public health, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
علی امانی - MSc, Department of Ergonomics, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

زمینه و هدف: خیاطی از جمله مشاغلی است که شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در آن بالاست. شرایط ایستگاه کار خیاطی به گونه ای است که خیاطان را مترادف با آسیب های اسکلتی عضلانی در نواحی مختلف بدن بخصوص درد در گردن، شانه و قسمت فوقانی پشت و حتی کمر ساخته است. هدف از این مطالعه  بررسی تاثیر ایستگاه کاری طراحی شده برای خیاطی با در نظر گرفتن نتایج مطالعات گذشته بر روی عضلات گردن و شانه کاربران توسط  الکترومیوگرافی است. روش کار: در این مطالعه تحلیلی مداخله ای، میزان فعالیت چهار عضله سطحی گردن و شانه (عضلات جناغی چنبری ، دلتوئیدقدامی، دلتوئید میانی ، دلتوئید خلفی) توسط الکترومیوگرافی روی ۳۳ شرکت کننده (زن و مرد) در دو ایستگاه کاری طراحی شده جدید و متداول با هم مقایسه شدند. یافته ها: میزان فعالیت عضلات در دوایستگاه کاری جدید و متداول، دارای اختلاف معنادار بود(P<. اما بین حالت های مختلف ایستگاه کاری جدید تفاوت معناداری مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: هر چهار عضله در ایستگاه کاری جدید در مقایسه با ایستگاه کاری متداول دارای فعالیت کمتری بود، بدین معنی که ایستگاه کاری طراحی شده، توانسته است فعالیت عضلات گردن و شانه را در حین کار کاهش دهد.

Ergonomics, Design, workstation, Sewing, EMG, ارگونومی, طراحی, ایستگاه کار, خیاطی, الکترومیوگرافی