رابطه سبکهای مقابله با استرس و مهارتهای اجتماعی با پرخاشگری در دانشآموزان دختر ناشنوا
Publish place: Pajouhan Scientific Journal، Vol: 16، Issue: 2
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 308
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSJ-16-2_002
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1399
Abstract:
سابقه و هدف: ناشنوایی از شایعترین نقصهای حسی در انسان است. دانشآموزان با نقص شنوایی مشکلات بیشتری در زمینه هیجانی، تحصیلی و ارتباط با دیگران دارند. هدف پژوهش حاضر تعیین سبکهای مقابله با استرس و مهارتهای اجتماعی با پرخاشگری در دانشآموزان دختر ناشنوا بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی (همبستگی) 50 نفر از دانشآموزان دختر ناشنوای 12 تا 20 سال مدارس استثنایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 95-1394 به شیوه نمونهگیری سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه پرخاشگری بأس و پری (BPAQ)، پرسشنامه مهارتهای اجتماعی نوجوانان (TISS)، و پرسشنامه مقابله با شرایط پراسترس (CISS-21) بود. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد بین سبک مقابله مسئلهمدار و پرخاشگری رابطه وجود ندارد (0/11=P)، اما بین سبکهای مقابله هیجانمدار و اجتنابمدار با پرخاشگری رابطه معنیدار وجود دارد (0/01=P). بین مهارتهای اجتماعی با پرخاشگری کل (0/04=P)، پرخاشگری بدنی (0/04=P)، پرخاشگری کلامی (0/02=P)، خشم (0/03=P) و خصومت (0/01=P) رابطه منفی معنیدار وجود دارد. همچنین مهارتهای اجتماعی (0/02=P) و سبک مقابله هیجانمدار (0/01=P) و اجتنابمدار (0/03=P) توانایی پیشبینی پرخاشگری را دارند.
نتیجهگیری: با توجه به رابطهی سبکهای مقابله و مهارتهای اجتماعی با پرخاشگری، میتوان با آموزش افراد جهت برخورد مناسب با مشکلات و فشارهای روانی و همچنین استفاده از راهبردهای مناسب از میزان آشفتگیها، استرس و در نتیجه پرخاشگری کاست و کمک مؤثری را در بهبود وضعیت سلامت روانی دانشآموزان ناشنوا به عمل آورد. بنابراین لازم است اجرای برنامه آموزش مهارتهای اجتماعی توسط مربیان در مدارس استثنایی مورد توجه قرار گیرد.
Keywords:
Authors
بیتا شلانی
PhD Students of Psychology, Department of Psychology, Faculty of Human Science, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
فریده علیمرادی
MSc of Psychology, Department of Psychology, Faculty of Social Science, Razi University, Kermanshah, Iran.
سعید صادقی
PhD Candidate of Clinical psychology, Department of Clinical & Health Psychology, Faculty of Psychology and Education, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :