مقایسه اثر داروی سدیم والپروات و کاربامازپین بر عملکرد جنسی در بیماران مصروع مذکر شهر همدان

مقدمه و هدف: داروهای ضد صرع اگر چه توانسته ­اند حملات صرع را تا حد زیادی کنترل کنند ولی عوارض آن­ها از مشکلات این بیماران است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر داروی سدیم والپروات و کاربامازپین بر عملکرد جنسی در مردان مبتلا به صرع می‏ باشد. مواد و روش‌ها: 35 بیمار مذکر متاهل مبتلا به صرع  با سابقه‏ ی یک سال مصرف کاربامازپین و 35 بیمار مصرف کننده سدیم والپروات با همان شرایط مقایسه شدند. عملکرد جنسی با استفاده از پرسشنامه‏ ی شاخص بین المللی عملکرد نعوظ International Index of Erectile Function  که شامل: عملکرد نعوظ (Erectile function)، عملکرد ارگاسم (Orgasmic function)، نیاز جنسی (Sexual desire)، رضایت از مقاربت (Intercourse satisfactio) و رضایت کلی (Overall satisfactions) ارزیابی شد. داده­ ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16  و آزمون­ های کای اسکوئر و من ‏ویتنی تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین مقیاس عملکرد جنسی در بیماران سدیم والپرات 6/93±53/42 بیشتر از بیماران کاربامازپین 13/49±51/68 بود (582/. (P=025 نفر (48/1%) گروه سدیم والپروات و  27 نفر (51/9%) از گروه کاربامازپین اختلال نعوظ داشتند (0/584P=). در تمام حوزه های عملکرد جنسی به جز نیاز جنسی (Sexual desire) میانگین گروه سدیم والپروات بیشتر از گروه کاربامازپین مشاهده شد. نتیجه‏ گیری: اختلال عملکرد جنسی در مردان مبتلا به صرع به ویژه اختلال نعوظ از شیوع بالایی برخوردار است همچنین بیماران مصرف کننده سدیم والپروات در تمام حوزه‏ های عملکرد جنسی به جز نیاز جنسی وضعیت مناسب­تری دارند.  

Keywords:

Epilepsy , Sexual activity , Sodium valproate , Carbamazepine , صرع , عملکرد جنسی , داروهای ضد صرع