مقایسه روش های نسبت موج ایستا و تابع انتقال در تعیین ضریب جذب صوتی مصالح

مقدمه: تعیین ضریب جذب صوتی برای انتخاب مصالح جاذب صدا یکی از نیازهای اساسی در کنترل آلودگی صدای داخل بناها می‌باشد. این مطالعه با هدف مقایسه نتایج اندازه‌گیری ضریب جذب صوتی مصالح متداول مورد استفاده در کنترل صدا با دو روش نسبت موج ایستا و تابع انتقال و تدوین مدل ارتباط نتایج این دو روش، انجام گردید. روش کار: در این پژوهش، 46 نمونه از مصالح آکوستیک مورد آزمایش قرار گرفت. جهت اندازه‌گیری ضریب جذب مصالح از لوله امپدانس ساخته شده به روش نسبت موج ایستا مطابق با استاندارد ISO 10534-1 مدل 9410 شرکت AvaSina و لوله امپدانس به روش تابع انتقال مدل SW 260 شرکت BSWA مطابق با استاندارد ISO 10534-2 در محدوده فرکانسی 125 تا 2000 هرتز  استفاده شد. یافته ها:. نتایج بدست آمده  از مدل رگرسیون نشان می‌دهد که بیشترین همبستگی بین ضرایب جذب اندازه‌گیری شده با استفاده از دو روش در فرکانس 500 هرتز وجود دارد (0/936 , R2= 0/968= R ) و کمترین ضریب همبستگی در فرکانس 125 هرتز بدست آمد (0/136 , R2= 0/368= R ). ضریب تبیین بین نتایج NRC‌ دو روش 0/829  بدست آمد. نتیجه گیری: مقایسه روش نسبت موج ایستا با روش پایه تابع انتقال و اعتبار سنجی آن نشان داد که دو روش در فرکانس‌های 250، 500، 1000 و 2000 هرتز همخوانی دارند و با استفاده از مدل رگرسیونی تصحیح نتایج می‌توان با اطمینان از روش نسبت موج ایستا برای تعیین ضریب جذب مصالح آکوستیکی با صحت قابل قبول استفاده نمود.

Keywords:

sound absorption coefficient , Acoustic materials , Impedance tube , Static wave ratio , Transfer function , ضریب جذب صوت , مصالح آکوستیکی , لوله امپدانس , نسبت موج ایستا , تابع انتقال