شناسایی و رتبه‌بندی شاخص‌های کلیدی عملکردی آموزش بهداشت، ایمنی، محیط زیست و انرژی با استفاده از تکنیک‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره

سابقه و هدف: عملکرد سازمان در زمینه آموزش HSE (Health, Safety and Environment) پیش‌نیازی برای بهبود مستمر سیستم‌های مدیریت (HSE) است. ارائه آموزش‌های موفق نیاز به شناخت و توسعه عوامل‌ تأثیرگذار مانند شاخص‌های کلیدی عملکردی دارد و نمی‌توان به شاخص‌هایی از قبیل هزینه و سرانه آموزشی که به‌طور معمول درحال استفاده هستند، اکتفا نمود. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف شناسایی و رتبه‌بندی شاخص‌های مهم در عملکرد آموزش بهداشت، ایمنی، محیط زیست و انرژی انجام شد. مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر در چهار گام طراحی و اجرا شده است. ابتدا ادبیات پژوهش بررسی شدند و شاخص‌های عملکردی آموزش شناسایی گردیدند و پایایی و روایی آن‌ها توسط گروهی از متخصصان مورد بررسی قرار گرفت. در گام سوم، معیارهای مناسب جهت رتبه‌بندی شاخص‌های عملکردی آموزش HSEE (Health, Safety, Environment & Energy) با استفاده از ادبیات موجود انتخاب گردیدند و در گام چهارم، ابراز پژوهش که چک‌لیستی مشتمل بر 43 شاخص کلیدی عملکردی آموزش HSEE براساس معیارهای اسمارت بود در اختیار متخصصان قرار گرفت. سپس، داده‌ها با تلفیق فن تحلیل سلسله‌مراتبی و فن تاپسیس فازی تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته‌ها: بر مبنای نتایج، بیشترین وزن مربوط به معیار مشخص‌بودن با وزن 346/0 بود. در ارتباط با بیشترین اهمیت نسبی شاخص‌ها نیز نحوه برگزاری دوره‌ها به‌صورت کارگاهی (516/0CCI=)، نحوه برگزاری دوره‌ها به‌صورت الکترونیکی (508/0CCI=) و میزان مشارکت افراد در آموزش‌ (505/0CCI=) رتبه‌های یک تا سه را به خود اختصاص دادند. نتیجه‌گیری: به‌کارگیری شاخص‌های منتخب با توجه به حساسیت و نقش به‌سزای آموزش در بهبود سیستم‌های مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست از ضروریات به‌کارگیری این شاخص‌ها در کنار دیگر شاخص‌های این سیستم می‌باشد.

Keywords:

Education , Environment , Health , Performance Indicators , Safety , آموزش , ایمنی , بهداشت , شاخص عملکردی , محیط زیست