پیمان نمامیان - Assistant Professor of Law Department, Arak University, Arak, Iran
هادی شیرزاد - Assistant Professor of Research Institute of Police Science and Social Studies, Tehran, Iran
مهدی شهبازی - Ph.D. student in General International Law, Islamic Azad University, Tehran Science and Research Branch, Tehran, Iran

اهداف؛ شیوع و همه‌گیری کووید-۱۹ آن چنان چالشی را در قلمرو جامعه بین‌المللی فراهم نمود که ضمن درگیری کلیه کشورها، سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی را نیز درگیر خود کرد. آنچه در این بین آشکار شد این‌که دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی هیچ‌گونه آمادگی در قبال این بیماری ناشناخته را در ابعاد گوناگون شناختی نداشتند، به‌نحوی که وضعیت جهان را در وضعیتی آشفته توأم با ناامنی از حیث سلامت و بهداشت قرار داد. در ضمن، وضعیت موصوف به‌نحوی بود که برخی از سازمان‌ها نظیر سازمان ملل متحد و نهادهای ذی‌ربط نظیر سازمان جهانی بهداشت و حتی شورای امنیت شرایط حاکم را اسف‌بار، زیان‌بار و حتی تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی قلمداد کردند. از اینرو، سازمان‌های مزبور با توجه به شرایط حاکم در جامعه بین‌المللی درصدد اتخاذ سیاست‌هایی برای حفظ جان انسان‌ها و مقابله با تهدیدهای ناشی از شیوع و همه‌گیری کووید-۱۹ برآمدند که در نهایت شورای امنیت با صدور قطعنامه ۲۵۳۲ ضمن آتش‌بس فوری، خواستار توقف هرگونه مخاصمات مسلحانه در کشورهای درگیر شد. نتیجه‌گیری؛ به‌رغم این‌که وفق قطعنامه ۲۵۳۲ همه‌گیری کووید-۱۹ تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی اطلاق شده است، اما نقش و جایگاه شورای امنیت در هم‌گرایی با دولت‌های درگیر، این امکان را برای ایجاد و جایگزین‌سازی چالش‌ها به فرصت‌ها و نیز استقرار و ارتقای صلح و امنیت بین‌المللی فراهم خواهد آورد. البته، این امر مستلزم اجماع در همکاری‌های بین‌المللی کلیه دولت‌ها به‌ویژه اعضای دائم شواری امنیت با اولویت منافع جامعه بین‌المللی است که با اتخاذ تمهیداتی لازم، بستری را در پیشگیری و شیوع کووید-۱۹ فراهم می‌آورند.  

WHO, Covid-19, Security Council, Resolution 2532 (2020), Armed Conflicts., سازمان جهانی بهداشت, کووید-19, شورای امنیت, قطعنامه 2532, مخاصمات مسلحانه