پریسا پارسا - Chronic Diseases (Home Care) Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
میترا دوگونچی - Student Research Committee, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
الهام قیسوندی - Student Research Committee, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
بی تا پارسا - Naser Khosrow Higher Education Institute, Saveh, Iran

سابقه و هدف: نگرش دانشجویان مقطع دکتری در مورد آینده شغلی آن­ ها می­ تواند در انگیزش شغلی آن ها موثر باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر نگرش  نسبت به آینده شغلی در  دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. مواد و روش‌‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی– تحلیلی از نوع مقطعی می باشد که در سال های 97-1395 انجام شد. افراد نمونه 81 نفر از دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه علوم پزشکی همدان بودند که از دانشکده های مختلف  علوم پایه و بالینی به روش طبقه ای – سهمیه ای انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه  اطلاعات مربوط به وضعیت دموگرافیک، خودکارآمدی نگرش نسبت به رشته تحصیلی، آینده شغلی مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS  نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین سنی دانشجویان دکتری 35/8 با انحراف معیار 8/7 سال بود. اکثر آنان زن (60 درصد)، متاهل (53 درصد) و در رشته های علوم پایه تحصیل می کردند (91 درصد). نتایج نشان داد که نگرش نسبت به رشته تحصیلی در سطح خوب بود ولی نگرش  به آینده شغلی در حد مطلوب نبود. ارتباط معنی دار بین عملکرد الگو (مربی) و نگرش به آینده شغلی وجود داشت. همچنین خودکارآمدی با رشته­ ی تحصیلی و آینده شغلی ارتباط معنی دار داشت (05.P<0). نتیجه‌گیری: ارتقای خودکارآمدی دانشجویان و اهمیت دادن به نقش اساتید بعنوان الگو در ارتقای نگرش به آینده شغلی موثر است. لذا تدوین مقررات جدید، تامین امکانات مناسب، برنامه ریزی موفق برای تربیت نیروی انسانی توانمند و ایجاد فضای شغلی از دیگر اقدامات برای ارتقای پویندگی در دانشگاه می باشد.

Attitude, Job Prospects, PhD Student, Self-efficacy, آینده شغلی؛ خودکارآمدی؛ دانشجو دکتری؛ رشته تحصیلی؛ نگرش