اثر محلول پاشی بُر در زمان‌‌‌های مختلف بر گلدهی و تشکیل میوه سه رقم زیتون

کمبود بُر می‌‌‌‌تواند عامل محدودکننده تشکیل گل و میوه در برخی از باغ‌‌‌‌های زیتون باشد. زمان مناسب محلول‌‌‌‌پاشی با این عنصر در مناطق کشت و در رقم‌‌‌های مختلف نیاز به بررسی بیشتر دارد. در این پژوهش تاثیر محلول‌‌‌‌پاشی با غلظت بهینه بُر 350 میلی‌‌گرم بر لیتر در مراحل فنولوژیکی شامل: بعد از برداشت میوه در پاییز (مرحله اول)، تمایزیابی جوانه گل در زمستان (مرحله دوم)، زمان شکوفایی گل در بهار (مرحله سوم)، به‌طور مجزا یا در ترکیب مراحل با یکدیگر، بر گلدهی و تشکیل میوه رقم‌‌‌های زیتون بلیدی، میشن و کرونایکی بررسی شد. ویژگی‌‌‌های شمار گل‌‌آذین، شمار کل گل، درصد گل کامل، درصد گل ناقص، تشکیل میوه نهایی، تندش دانه‌‌گرده و محتوای بُر برگ و گل‌‌‌‌آذین ارزیابی شدند. محلول‌‌پاشی با بُر، تندش دانه گرده را در هر سه رقم زیتون نسبت به شاهد افزایش داد. محلول‌‌‌‌پاشی در مرحله اول و مرحله اول با دوم سبب افزایش شمار گل‌‌‌‌آذین و کل گل در رقم کرونایکی و در ترکیب هر سه مرحله باعث افزایش شمار این ویژگی‌‌‌های در رقم میشن شد. رقم بلیدی در محلول‌‌پاشی مرحله دوم و ترکیب مرحله دوم با سوم و رقم کرونایکی در مرحله سوم دارای بیشترین درصد گل کامل بودند. بیشترین درصد تشکیل میوه در ترکیب مراحل اول با سوم و دوم با سوم در رقم کرونایکی و در ترکیب هر سه مرحله در رقم میشن مشاهده شد. محلول‌‌پاشی در ترکیب مرحله دوم با سوم سبب افزایش محتوای بُر برگ و گل‌‌آذین در هر سه رقم گردید.

Keywords:

Olive , Pollen germination , Inflorescences , Boron , Fruit-set , زیتون , تندش دانه گرده , گل‌‌آذین , بُر , تشکیل میوه