اثر مرحله‌های مختلف برداشت و دمای نگهداری بر شاخص‌‌های کیفی و عمر پس از برداشت میوه تازه رقم‌های انجیر خوراکی

انجیر یکی از میوه‌‌های مهم خشکباری می‎باشد که مصرف تازه‌‌ آن نیز رو به افزایش است. یکی از دشواری‌های انجیر تازه‎، کوتاهی عمر انبارداری آن می‎باشد. اما، تاکنون عمر انبارمانی میوه تازه رقم‌های انجیر ایران مشخص نشده است. برای این منظور، آزمایشی به‌‌صورت فاکتوریل با سه فاکتور، رقم انجیر (سبز، سیاه، متی و شاه‎انجیر)، مرحله برداشت میوه ( بلوغ تجاری، رسیدگی و پس از رسیدگی) و دمای نگهداری (4 و 22 درجه سلسیوس) در قالب طرح کامل تصادفی اجرا شد. شاخص‌‌های انبارمانی میوه تازه انجیر مثل کیفیت ظاهری، سفتی بافت، کاهش وزن، پوسیدگی، ماده‌های جامد محلول، اسید قابل تیتر، شاخص طعم و عمر پس از برداشت بررسی شدند. نتیجه‌ها نشان داد که میوه تازه انجیر رقم‌‌های سبز و شاه‌‌انجیر بیش‌‌ترین سفتی بافت در مدت انبارداری را داشتند، اما عمر پس از برداشت آن‌‌ها کوتاه بود. بالاترین شاخص طعم میوه در رقم شاه‌‌انجیر وجود داشت، اما قابلیت انبارمانی آن ضعیف بود. با‌‌وجود بازارپسندی میوه تازه انجیر رقم متی، شوربختانه در مدت انبارداری پوسیدگی قارچی شدیدی مشاهده شد. فقط میوه تازه انجیر رقم سیاه با برداشت در مرحله بلوغ تجاری و نگهداری در دمای چهار درجه سلسیوس به‌‌دلیل داشتن کمترین پوسیدگی، بهترین کیفیت ظاهری و بیش‌‌ترین عمر انبارداری، مناسب مصرف تازه‌‌خوری بود.  

Keywords:

Fig cultivars , Harvesting time , Storage index , رقم‌های انجیر , زمان برداشت , شاخص‎های انبارمانی