قراردادهای آتی نفت، تعهد به بیع یا تعهد به انتقال روزانۀ وجه تضمین؟
Publish place: Journal of Asset Management and Financing، Vol: 6، Issue: 1
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 303
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AMF-6-1_012
تاریخ نمایه سازی: 12 اسفند 1399
Abstract:
قراردادهای آتی نفت این امکان را برای کلیّۀ مشارکت‌کنندگان بازار فراهم می‌کند تا از نوسان‌های قیمتی نفت خام مصون بمانند. جمهوری اسلامی ایران به دو دلیل به ورود قراردادهای آتی نفت به بورس انرژی نیاز مبرم دارد: اولاً، درآمد کشور وابستگی شدیدی به قیمت نفت دارد و بیثباتی قیمت نفت به ناپایداری وضعیت اقتصادی منجر میشود. دوماً، بازارهای آتی نفت، ابزارهای لازم را برای کاهش ریسک معاملات نفتی، کاهش بیثباتی، افزایش انعطاف‌پذیری و فراهم‌کردن ابعاد وسیعتر تجاری برای پالایشگران و سایر خریداران نفت و صنایع وابستۀ آن فراهم می‌کند؛ اما در حال حاضر، بورس انرژی، به‌دلیل موانع شرعی، از این ابزار قدرتمند پوشش ریسک نمی‌تواند استفاده کند و این مسأله با اجرای سیاستهای اقتصاد مقاومتی منافات دارد. این پژوهش با واکاوی ماهیت مالی قرارداد آتی نفت و با بررسی متعلَّق اصلی ارادۀ دو طرف قرارداد نشان میدهد قراردادهای آتی به هیچ وجه از سنخ بیع نیست؛ زیرا تملیک و تحویل دارایی، مقصود معاملهگران نیست؛ بنابراین شبهات شرعی مطرح‌شده از اساس با این قراردادها برخورد نمیکند و طرح آنها ناشی از ضعف در موضوعشناسی بوده است.
Keywords:
Authors
مهدی صادقی شاهدانی
دانشیار گروه اقتصاد انرژی، دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد، دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
سید مهدی پاک ذات
دانشجویی دکتری مدیریت قراردادهای بین المللی نفت و گاز، دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :