علی فتحی - کارشناس ارشد عمران خاک و پی، شرکت آب منطقه ای زنجان
سیامک کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران خاک و پی، دانشگاه آزاد اسلامی زنجان

افزایش تقاضای مصرف آب در بخش های مختلف اعم از کشاورزی، صنعت ،شرب و بهداشت از منابع آب های زیرزمین ی در سالهای اخیر و همچنین کاهش رواناب های سطحی برای تغذیه طبیعی و مصنوعی آبخوان ها باعث افت سطح آب های زیر زمینی در حدود 220 آبخوان از مجموع 609 آبخوان موجود درکشور شده است. ازعواقب و زیانهای ناشی از افت سطح آب های زیر زمینی می توان به، ایجاد فرو چاله های وسیع در منطقه که با عث کاهش تخلخل آبخوان و ی ا ریزش حفره های کارستی ، ایجاد زمین لرزه های القائی و.... نام برد که این عوامل در سطح ملی خسارت های فراوان به بار می آورد . برای کاهش اثرات این پدیده در گام اول ایجاد فرهنگ صحیح بهره برداری از آبهای زیر زمینی وجلوگیری از مصرف بی د آب در بخش کشاورزی، ارائه الگوی کشت مناسب و رویه می باشد و درگام های بعدی با توجه به مصرف بیش از 93 درص ایجاد شبکه های آبیاری مدرن تحت فشار ، اجرای طرحهای آبخیز داری و آموزش و ترویج روشهای صحیح مدیریت مزرعه می باشد. دراین مقاله براساس اطلاعات موجود سطح آب زیرزمینی دشت زنجان قبل از اجرای پروژه های تغذیه مصنوعی مورد بررسی قرارگرفته است و بعد از اجراء نیز در طی سالها ی اندازه گیری ، اثرات آن ضمن تغذیه و برداشت های مکرر و همچنین خشک سالی ها و کاهش نزولات جوی که تغذیه طبیعی و مصنوعی دشت را تحت تاثیر خود قرار داده اند مورد ارزیابی قرار گرفته و راهکارهایی برای جلوگیری از افت سطح آب زیرزمینی ارائه گردیده است

تغذیه مصنوعی ، آب خوان ، دشت زنجان ،سطح آب زیرزمینی