بررسی معماری پایدار منطقه شمال غرب ایران

امروزه محیط زیست ، صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی و توسعه پایدار به مباحث بسیار مهم و رایج در سطح بین المللی تبدیل شده اند . به طوری که حفظ منابع انرژی ، جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست، کاهش میزان مصرف انرژی های فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدل به یکی از مهمترین تدابیر در معماری و شهرسازی شده و معماران و شهرسازان را ملزوم به رعایت اصول و قواعد خاصی در زمینه سایت و ساز می کند . افزایش مدام جمعیت، کشورهای جهان را بیش از پیش با مشکل کمبود انرژی رو به رو ساخته و حیات بشر را تهدید می کند. یکی از مهمترین عوامل آلوده کننده محیط زیست در جهان و بخصوص در کشور ما ایران ، مصرف انرژی های فسیلی در فضاهای مسکونی ، برای تهیه آب گرم مصرفی و تأمین گرمای فضای خانه است، که با حجوم روز افزون انسانها از روستاها به شهرها به تعداد مصرف کنندگان سویخت های فسیلی افزوده می شود . با اجرای اصول پایداری محیطی می توان با این مشکل مبارزه کرد. در این راستا با توجه به گستردگی اقلیم سرد و خشک در نیم کره شمالی و نیز کشور عزیزمان ایران، توجه به طراحی بناها و کالبد شهرهای اقلیم سرد و خشک که از مصرف کنندگان عمده انرژی های فسیلی به شمار می روند، می تواند بخش عمده ای از مصرف و در نتیجه کاهش آلودگی های ناشی از مصرف آن ها را تقلیل دهد. هدف از این مقاله بررسی شرایط اقلیمی منطقه سرد و خشک و به ویژه شهر تبریز به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای موجود در اقلیم ایران، و به تبع آن بررسی راهکارهای طراحی کالبد بناها و شهرها متناسب با این اقلیم می باشد تا بتواند نقش چشمگیری در مسایل یاد شده و بحث توسعه پایدار را ایفا نماید. در این مقاله شیوه کتابخانه ای و میدانی برای بررسی مطالب انتخاب شده است که نتایج مطلوبی در کاهش مصرف انرژی های فسیلی و در نتیجه کاهش آلودگی و گرمایش منطقه ای و جهانی به همراه داشته باشد .

Keywords:

معماری پایدار , مناطق شمال غرب ایران , معماری ساoتمان , توسعه پایدار