سعید شومال - دانشجو کارشناسی ارشد دانشگاه آزاداسلامی،واحد تهران غرب،تهران،ایران
لیلا زارع - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب، تهران، ایران

مسکن یکی از ابتدایی ترین نیازهای بشر و جایی برای تسکین او می بلشد که انسان هر روز و شب با آن در تماس است و از آن تاثیر می پذیرد و بر آن و دنیای خویش تاثیر می پذیرد و با توجه به معضلاتی که امروزه گریبان گیر مسکن ایرانی شده است و روبه بلند مرتبه سازی های بی قانون و بی رویه رفته است و دیدگاه عملکرد گرا باعث از بین رفتن معنا و مفهوم در معماری شده است و مسکن به یک سرپناه تبدیل شده است و متاسفانه دیگر نمی تواند پاسخگوی نیازهای روانی و معنوی او باشد که بدین ترتیب موجب افسردگی و گریز از مسکن و تسکین گاه شده است.در این مقاله سعی بر آن است تا بتوان با ایجاد حس مکان در مسکن ایرانی بر پایداری اجتماعی تاثیر بسزایی گذاشت.

حس مکان، عوامل حس مکان، مسکونی، پایداری اجتماعی