نفیسه قمی - دانشجوی دکتری حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی قم
حمیدرضا قچاق - کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی گرایش مالی، دانشگاه آزاد واحد قزوین

در طول سه دهه گذشته، سهم سرمایه عمومی از تولید که نشان دهنده میزان در دسترس بودن زیرساخت هاست، به طور قابل توجهی در میان کشورهای پیشرفته، درحال توسعه و نوظهور کاهش یافته است. در اقتصاد بازارهای نوظهور و کشورهای با درآمد پایین، سرمایه گذاری عمومی بالا در اواخر ده ه هفتاد و اوایل دهه هشتاد، موجودی سرمایه عمومی را به طور قابل توجهی افزایش داد ولی از آن زمان به بعد، سرمایه عمومی نسبت به تولید ناخالص داخلی کاهش یافته است.این مقاله در مورد نقشی است که هزینه های سرمایه گذاری عمومی می تواند در پاسخگویی مالی به بیماری همه گیرکووید-19 داشته باشد را از دو جنبه بررسی می کند: کاهش یا به تعویق انداختن هزینه های سرمایه گذاری عمومی برای ایجاد فضا برای هزینه های اضطراری در واکنش سریع به همه گیری ؛ و افزایش هزینه های سرمایه گذاری عمومی برای حمایت از بهبود و رشد اقتصادی.همچنین چالشهای اساسی پیش روی کشورها را در سطوح مختلف توسعه اقتصادی بررسی و اقدامات مشخصی را برای پرداختن به این دو جنبه پیشنهاد می نماید.

مدیریت مخارج،سرمایه گذاری عمومی، بحران