زهرا نادری نوبندگانی - دکتری مشاوره، استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد
زهرا بهاری - لیسانس روانشناسی دانشگاه یزد
شیرین یونسی - لیسانس روانشناسی، دانشگاه یزد

هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بین های گفتگوی غیرموثر از طریق سبک های دلبستگی و سبک های گوش سپاری زناشویی افراد متاهل شهر یزد بود، بنابراین روش تحقیق پژوهش حاضر همبستگی است و در نهایت 118 مرد و زن متاهل ( 61 زن و 57 مرد) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، و پرسشنامه سبک های گوش سپاری دوئل و رید ( 2002 )، مقیاس گفتگوی غیرمؤثر کوردک 1994 و پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور 1987 را تکمیل نمودند. در نهایت برای تحلیل آماری داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد . نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های دلبستگی اجتنابی و ایمن با گفتگوی غیرموثر رابط هی معناداری وجود ندارد اما بین سبک دلبستگی اضطرابی با گفتگوی غیر موثر رابط هی معنادارمثبت وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین سبک گوش سپاری برای پاسخ با گفتگوی غیر مؤثر رابطه ی مثبت معنادار و بین گوش سپاری برای درک با گفتگوی غیرموثررابطه ی منفی معنی دار وجود دارد. بنابراین نتیجه ای که میتوان گرفت این است که افراد با گوش سپاری برای درک، توانایی بیشتری در گفتگوی بین فردی با همسر خود دارند و افراد با سبک دلبستگی اضطرابی بهدلیل منتقل کردن تنش هایشان در رابطه توانایی گفتگوی موثر را ندارند.

گفتگوی غیر موثر، سبک های گوش سپاری، سبک های دلبستگی، افراد متاهل