فاطمه اکبری آواز - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه جامعه شناسی، دانشگاه بیرجند
عباسعلی شکاردوست - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه جامعه شناسی، دانشگاه بیرجند

طلاق به عنوان یک پدیده آسیب زا همیشه نگرانی هایی را برای جوامع و اندیشمندان با خود به همراه دارد؛ اما این تنها وجه قابل مشاهده پدیده طلاق است، درحالی که طلاق عاطفی به عنوان پدیده ای نامرئی و مخرب و مجزا از طلاق رسمی می تواند در دل نهاد خانواده ریشه دوانده و با پیامدهای ناگوارش حیات این نهاد را تهدید کند. در طلاق عاطفی خانواده ازنظر بیرونی پابرجا و حتی سالم به نظرمی رسد ولی به لحاظ درونی ازهم پاشیده محسوب می شود. تحقیق حاضر با روش مرور نظری و با تأکید و تمرکز بر نظریه نظم در سطح خرد از چلبی به دنبال تبیین نظری عوامل مؤثر بر پدیده طلاق عاطفی است. طبق چارچوب انتخاب شده و نتایج به دست آمده، می توان گفت با در نظر گرفتن خانواده به عنوان یک سیستم ارتباطی زنده و پویا، فقدان چهار عامل مشارکت عملی، همدلی، مشارکت ذهنی و حس اقبال مشترک می تواند منجر به پدیده طلاق عاطفی و گسترش آن شود؛ بنابراین باید با برنامه ریزی های بلند مدت و آموزش های لازم در راستای فرهنگ سازی و تقویت این چهار عامل کوشید.

جامعه ایران، خانواده، طلاق عاطفی، تبیین، نظریه نظم در سطح خرد