بهینه سازی قیمت گذاری بر اساس مکان-زمان در برنامه های اشتراک سفر

هدف از این مطالعه قیمت گذاری بهینه سفر و حق الزحمه رانندگان با هدف بیشینه سازی سود برنامه های اشتراک سفر با درنظر گرفتن ابعاد مکانی و زمانی سفر است. در مدل پیشنهادی مسافران و رانندگان در انتخاب مقاصد سفر خود دارای ترجیحات متفاوتی هستند. در این مدل رانندگان تصمیم می گیرند تا چه زمانی و در چه مکانی خدمت ارائه کنند. رانندگان می توانند در هر دوره، در صورت عدم تخصیص سفر در ناحیه فعلی صبر کرده و یا به نواحی دیگر جایابی کنند تا در دوره بعد شانس بیشتری برای تخصیص سفر با درآمد بالاتر داشته باشند. یک برنامه اشتراک سفر می تواند از طریق مدیریت قیمت سفر و حق الزحمه رانندگان بر تقاضا و عرضه با جذب یا کاهش سفر و از طریق رد یا پذیرش سفرها توسط رانندگان اثر بگذارد. از طرف دیگر تغییر تعداد رانندگان در یک ناحیه موجب تغییرات عرضه در کل شبکه خواهد شد چرا که هر راننده ای با قبول سفر در دوره های بعد به ناحیه ی مقصد سفر خواهد کرد. نتایج این مطالعه نشان می دهد در صورتی که یک شبکه متعادل تر باشد سودآوری برنامه اشتراک سفر بیشتر خواهد بود. مفهوم تعادل در این شبکه وجود تقاضا حداقل به اندازه عرضه در تمامی نقاط شبکه است. همچنین در یک شبکه متعادل قیمت بهینه سفر در تمامی ناحیه ها متناسب با طول سفر خواهد بود و در صورت عدم تعادل شبکه در ناحیه های با مازاد عرضه قیمت بهینه سفر و حق الزحمه رانندگان کاهش پیدا کرده و در صورت کمبود عرضه در یک ناحیه قیمت بهینه سفر و حق الزحمه رانندگان افزایش می یابد

Keywords:

قیمت گذاری مکان-زمان , بازار دوسویه , برنامه های اشتراک سفر , مدیریت درآمد , برنامه ریزی محدب , شرایط K-K-T