ارائه یک مدل نوین تصمیم گیری چند معیاره برای انتخاب تأمین کنندگان با در نظر گرفتن معیارهای مسئولیت اجتماعی شرکت ها (مطالعه موردی: شرکت پرشین پلاست اسپادانا)

انتخاب تأمین کننده مناسب در بازار رقابتی امروزی به طیف گسترده ای از عوامل مانند ارزش پول، کیفیت، قابلیت اطمینان و خدمات بستگی دارد. از این رو، فرایند انتخاب تأمین کننده در شرک تها به عنوان یک مسئله تصمیم گیری چندهدفه مطرح می شود که شامل بسیاری از عوامل ملموس و نامشهود به صورت سلسله مراتبی است. در پژوهش حاضر سعی شده است که فرایند انتخاب تأمین کننده مناسب، براساس شاخص های مسئولیت اجتماعی (معیارهای کمی) علاوه بر شاخص های معمول انتخاب تأمین کنندگان در شرکت پرشین پلاست اسپادانا به عنوان مطالعه موردی، مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور، ابتدا شاخص های تأثیرگذار بر مسئله انتخاب تأمین کننده را از سه منظر میزان خرابی، میزان بهره وری و مسئولیت اجتماعی (معیارهای کمی)، شناسایی کرده و سپس با استفاده از روش بهترین-بدترین، اوزان و رتبه هر یک از معیارها و زیرمعیارهای آن را بدست آورده ایم. در پایان نتیجه اوزان بدست آمده از روش بهترین-بدترین را با مدل برنامه ریزی آرمانیتلفیق نموده ایم تا بتوان از این طریق هم تأمین کننده مناسب را انتخاب نماییم و هم مقدار بهینه سفارش محصول را بدست آوریم

Keywords:

انتخاب تأمین کننده , مسئولیت های اجتماعی , بهره وری , روش بهترین-بدترین , برنامه ریزی ریاضی