یک مدل برنامه ریزی امکانی استوار دوهدفه برای مسیریابی و زمان بندی مجدد پرواز شرکت های هواپیمایی تحت اختلال و عدم قطعیت

در حالت کلی، مسئله برنامه ریزی و زمان بندی پرواز شرکت های هواپیمایی به چهار زیرمسئله تقسیم می شود که عبارتند از: طراحی برنامه پرواز، تخصیص ناوگان، مسیریابی هواپیما و زمان بندی خدمه. این مسائل نیز خود تحت شرایط مختلف، زیرمسائل دیگری را در برمی گیرند. یکی از مهم ترین زیرمسائلی که در شرایط اختلال در برنامه زمانی اولیه پرواز و مسیر اولیه هواپیماها مطرح می شود، مسئله مسیریابی مجدد هواپیما و زمان بندی مجدد پرواز ( به اختصار مسئله ARRS) است. هدف اصلی از حل مسئله ARRS کمینه سازی هزینه ها در زمان اختلال است که هزینه مصرف سوخت و لغو شدن پروازها را دربرمی گیرد. هدف دیگر نیز، که در مسئله ARRS موردنظر این تحقیق موردتوجه قرار گرفته است، کمینه سازی میانگین و بیشنه تاخیرات در زمان اختلال در مسیرهای اولیه پرواز است. مسئله مذکور، قیودمختلفی را درمی گیرد که مهم ترین آن ظرفیت عزیمت و فرود پروازها در باند فرودگاه های مبداء و مقصد است. عدم قطعیت مدت زمان پروازها طی اختلال، مهم ترین چالش مسئله ARRS است. در در این تحقیق، برای حل مسئله ARRS، برای نخستین بار، یک مدل برنامه ریزی امکانی استوار دوهدفه (به اختصار RPP) ارائه می شود که در آن عدم قطعیت داده های مسئله ARRS از جمله زمان سفر و مصرف سوخت کنترل می شود و روش اپسیلون محدودیت تکامل یافته ( به اختصارAEC) نیز برای موازنه توابع هدف بکار گرفته می شود. به منظور نشان دادن کاربری بودن مدل و رویکرد حل پیشنهادی و ارزیابی آنها، به مطالعه عددی مسئله مذکور پرداخته شده است و چندین مسئله آزمایشی در ابعاد مختلف حل شده است.

Keywords:

برنامه ریزی پرواز , زمان بندی و مسیریابی مجدد هواپیما , برنامه ریزی امکانی استوار دوهدفه , عدم قطعیت و اختلال