ارزیابی تأثیر محلولپاشی پلیآمینها بر رشد، ویژگیهای میوه و عملکرد درختان پسته (Pistacia vera L.) رقم ̕اکبری̔
عنوان مقاله: ارزیابی تأثیر محلولپاشی پلیآمینها بر رشد، ویژگیهای میوه و عملکرد درختان پسته (Pistacia vera L.) رقم ̕اکبری̔
شناسه ملی مقاله: JR_JHSUM-34-4_002
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JHSUM-34-4_002
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
غلامحسین داوری نژاد - استاد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مینا نورزاده نامقی - دکتری علوم باغبانی (گرایش میوهکاری)، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
علی مومن - دکتری کشاورزی (گرایش اگرواکولوژی)، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
خلاصه مقاله:
غلامحسین داوری نژاد - استاد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مینا نورزاده نامقی - دکتری علوم باغبانی (گرایش میوهکاری)، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
علی مومن - دکتری کشاورزی (گرایش اگرواکولوژی)، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
کاهش عملکرد پسته ارتباط نزدیکی با اختلالات میوه و تنشهای مختلف محیطی دارد. پلیآمینها گروهی از تنظیمکنندههای رشد گیاهی هستند که تاثیر مثبتی بر رشد و توسعه گل و میوه در برابر تنشها دارند. بنابراین، هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر پلیآمینها در شرایط کمآبی محل آزمایش بر صفات رویشی، ویژگیهای میوه و عملکرد درختان پرمحصول و کم محصول پسته رقم ̕اکبری̔ بود. برای این منظور، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در زمان بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و هفت تیمار شامل محلولپاشی پلیآمینهای پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین در غلظتهای صفر (شاهد)، 1/0 و 1 میلیمولار در دو مرحله زمانی تمام گل و دو هفته بعد از تمام گل در منطقه فیضآباد مهولات استان خراسان رضوی در سال 1395 انجام شد. نتایج نشان داد که محلولپاشی پلیآمینها در درختان کم محصول با وجود کاهش درصد پوکی تأثیر معنیداری بر عملکرد پسته نداشت. با اینوجود در درختان پرمحصول، کاربرد این تنظیمکنندهها بهویژه پوترسین سبب کاهش ریزش میوه و افزایش شاخص سبزینگی، تعداد دانه در خوشه و عملکرد در مقایسه با شاهد شد. با توجه به نتایج همبستگی، تاثیر مثبت پلیآمینها بر بهبود عملکرد در درختان پرمحصول عمدتاً به دلیل جلوگیری از ریزش میوه و افزایش تعداد دانه در خوشه بود. بهطوریکه میزان تولید در شاخه در تیمارهای پوترسین، اسپرمین و اسپرمیدین در غلظت 1/0 میلیمولار به ترتیب 2/46، 6/14 و 2/15 درصد و در غلظت 1 میلیمولار به ترتیب 7/38، 7/24 و 9/19 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داشت. همچنین محلولپاشی پلیآمین پوترسین دو هفته بعد از تمام گل نتایج بهتری در افزایش طول شاخه در درختان پرمحصول نشان داد. به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان میدهد که محلولپاشی پوترسین در مقایسه با اسپرمین و اسپرمیدین در شرایط کمآبی میتواند بر بهبود صفات رویشی و زایشی و در نتیجه عملکرد درختان پسته رقم ̕اکبری̔ مؤثرتر باشد.
کلمات کلیدی: اسپرمین, اسپرمیدین, پوترسین, پسته, ریزش جوانه گل, ریزش میوه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1161113/