تأثیر اسید سالیسیلیک و ال-آرژنین بر صفات مورفوفیزیولوژیک و عناصر برگی گیاه پریوش تحت تنش خشکی
عنوان مقاله: تأثیر اسید سالیسیلیک و ال-آرژنین بر صفات مورفوفیزیولوژیک و عناصر برگی گیاه پریوش تحت تنش خشکی
شناسه ملی مقاله: JR_JHSUM-33-3_006
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JHSUM-33-3_006
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
محترم عباسپور اسفدن - آزاد اسلامی-واحد علوم و تحقیقات تهران
سپیده کلاته جاری - آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
فواد فاتحی - دانشگاه پیام نور، تهران
خلاصه مقاله:
محترم عباسپور اسفدن - آزاد اسلامی-واحد علوم و تحقیقات تهران
سپیده کلاته جاری - آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
فواد فاتحی - دانشگاه پیام نور، تهران
پریوش (Catharanthus roseus) گیاهی زیبا و رونده از خانواده خرزهرهئیان و دارای کاربردهای زینتی و دارویی است. این گیاه همانند سایر گونههای فضای سبز تحت تأثیر آثار سوء ناشی از تنش خشکی قرار میگیرد، اما در این راستا استفاده از محرکهای رشد گیاهی میتواند برای گیاه تحت تنش مفید باشد. بنابراین تحقیق حاضر به منظور تأثیر اسید سالیسیلیک و ال-آرژنین بر صفات مورفو-فیزیولوژیکی گیاه پریوش تحت تنش خشکی انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل با دو عامل شامل محلولپاشی در 5 سطح (شاهد، ال-آرژنین 5/1 و 3 میلیمولار، اسید سالیسیلیک 100 و 200 میلیگرم در لیتر) و تنش خشکی در سه سطح (100، 70 و 40 درصد ظرفیت زراعی) در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. صفات مورد بررسی شامل کارایی مصرف آب، نسبت وزن ریشه به شاخساره، تعداد گل، قطر گل، محتوای کلروفیل برگ، فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز برگ و عناصر پرمصرف (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) برگ بود. کارایی مصرف آب در تیمارهای تحت تأثیر تنش 70 درصد ظرفیت زراعی بیشتر از سایر تیمارها بدست آمد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که برهمکنش محلولپاشی و تنش خشکی بر نسبت وزن ریشه به شاخساره، فعالیت آنزیم پراکسیداز، مقدار فسفر و نیتروژن برگ معنیدار شد. نسبت وزن ریشه به شاخساره در تیمارهای عدم محلولپاشی (شاهد) × 40 درصد ظرفیت زراعی و ال-آرژنین 5/1 میلیمولار × 40 درصد ظرفیت زراعی بیشتر از سایر تیمارها گزارش شد. فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمار برهمکنش عدم محلولپاشی و 100 درصد ظرفیت زراعی کمتر از سایر تیمارهای آزمایشی بود. بیشترین مقدار فسفر و نیتروژن در تمامی سطوح محلولپاشی در 100 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد. حداقل مقدار عناصر پرمصرف در تیمارهای حاوی 40 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد. قطر و تعداد گل در تیمارهای 100 درصد و 70 درصد ظرفیت زراعی بیشتر از 40 درصد ظرفیت زراعی بهدست آمد و در بین تیمارهای محلولپاشی میانگین قطر گل و کلروفیل کل در تیمار ال-آرژنین 3 میلیمولار بیشتر بود. بیشترین و کمترین فعالیت آنریم سوپر اکسید دیسموتاز بهترتیب در تیمار 40 درصد ظرفیت زراعی و 100 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد و در بین تیمارهای محلولپاشی، فعالیت این آنزیم در تیمارهای ال-آرژنین 3 میلیمولار و اسید سالیسیلیک 100 میلیگرم در لیتر بیشتر از سایر تیمارها بود. بنابراین با هدف مصرف بهینه آب و محلولپاشی، در تیمار 70 درصد ظرفیت زراعی و استفاده از ال-آرژنین 3 میلیمولار یا اسید سالیسیلیک 100 میلیگرم در لیتر موجب افزایش عناصر فسفر و ازت گردید. همچنین در مجموع تیمارهای ال-آرژنین 3 میلیمولار یا اسید سالیسیلیک 100 میلیگرم در لیتر موجب افزایش تعداد و قطر گل پریوش شدند.
کلمات کلیدی: اسید سالیسلیک, ال-آرژنین, پریوش, تنش خشکی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1161280/