روشهای مدیریتی استفاده از آب شور در کشاورزی پایدار

کشور ایران با میانگین بارندگی حدود 250 میلیمتر در سال که حتی از یک سوم متوسط بارندگی در سطح دنیا کمتر است، جزء مناطق خشک و نیمه خشک به حساب می آید. در حال حاضر یکی از مهمترین مسائل کشور، مسأًله آب است. با وجود افزایش راندمان آبیاری در سالهای اخیر، محدودیت بسیار زیاد منابع آب شیرین در بعضی از مناطق، زارعین را وادار به استفاده از آب شور در کشاورزی نموده است. شوری خاک و آب آبیاری در مجموع باعث کاهش عملکرد محصول شده و منابع خاک را معرض خطر قرار می دهد. اما با اعمال مدیریتهای مناسب آبیاری می توان میزان کاهش عملکرد محصول را کاهش داد و روند تخریب خاک را کنترل نمود. به دلیل تأثیر شوری آب آبیاری بر شوری خاک و نیز تأثیر غیر مستقیم آن بر رشد گیاه، در این مطالعه اثر شوری آب آبیاری و مدیریتهای مختلف کاربرد آب، مانند آبشویی و اعمال آب آبیاری با کیفیت مطلوب در ابتدای فصل رشد بر عملکرد گندم بررسی شد. مطالعه به صورت طرح آماری بلوک کامل تصادفی با 10 تیمار و 4 تکرار در یک مزرعه آزمایشی در منطقه رودشت اصفهان انجام گرفت. نتایج نشان داد با اعمال مدیریتهای مختلف آبیاری، می توان از کاهش عملکرد تا میزان قابل توجهی جلوگیری کرد و در جهت حفظ منابع محدود آب و خاک گام برداشت

Keywords:

آب شور , کشاورزی پایدار , مدیریت آبیاری , منابع آب و خاک