CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

ارزیابی آپنه انسدادی خواب پس از جراحی عقب بردن مندیبل در بیماران اسکلتال کلاس III، توسط ترکیبی از پرسشنامه‌های ESS، Berlin و STOP-BANG

عنوان مقاله: ارزیابی آپنه انسدادی خواب پس از جراحی عقب بردن مندیبل در بیماران اسکلتال کلاس III، توسط ترکیبی از پرسشنامه‌های ESS، Berlin و STOP-BANG
شناسه ملی مقاله: JR_JMDS-44-3_005
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:

سهند سمیعی راد - مرکز تحقیقات بیماری های دهان، فک و صوت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
نیوشا یاوری - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
فریبا رضائی طلب - مرکز تحقیقات بیماری های ریه، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مجید عشق پور - دانشیار گروه جراحی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
عبدالله جوان - کارشناس ارشد آمار زیستی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
علی لبافچی - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

خلاصه مقاله:
مقدمه: هدف از این مطالعه، ارزیابی بروز آپنه­ی انسدادی خواب(OSA/obstructive sleep apnea) بعد از جراحی عقب بردن مندیبل به صورت تک فکبا استفاده از ترکیبی از پرسشنامه­های Berlin، STOP-BANG و Epworth بود. مواد و روشها: این مطالعه بصورت کارآزمایی نیمه تجربی مداخله­ای، قبل و بعد، انجام گرفت. بیماران مبتلا به دفورمیتی کلاس III کاندید درمان جراحی ارتوگناتیک وارد این مطالعه شدند. سن، جنس، BMI، قطر دور گردن و میزان جابجایی رو به عقب مندیبل در چک لیست مطالعه، ثبت گردید. بروز OSA یک هفته قبل، یک ماه و شش ماه پس از عمل، توسط پرسشنامه­ها زیر نظر متخصص ریه ثبت شد. سطح معناداری، 05/0 تعیین شد. یافته­ها: در این تحقیق، 30 نفر (15 زن و 15 مرد) با میانگین سنی 76/4±77/25 سال مشارکت داشتند.نتایج عددی پرسشنامه­هادر بازه یک ماه بعد از جراحی عقب بردن مندیبل نسبت به قبل از آن افزایش داشت، ولی شش ماه بعد از جراحی کاهش یافتو به حالت نرمال بیمار نزدیک­تر شد. میزان جابه­جایی مندیبل به سمت عقببا بروز OSA در بیماران، یک ماه و شش ماه بعد از جراحی براساس هر سه پرسشنامه ارتباط مستقیم ولی با پرسشنامه STOP-BANG ارتباط مستقیم و معناداری داشت (به ترتیب 022/0p = و 003/0p =). نتیجه­گیری: نتایج حاکی از عدم وجود موارد شدید OSA، شش ماه بعد از جراحی عقب بردن مندیبل بود. همچنین شانس بروز OSA در بیماران با اضافه وزن و کسانی که جابه­جایی مندیبل به مقدار زیاد انجام داده بودند بیشتر بود.تغییرات نتایج عددی پرسشنامه­های خواب و بروز OSA یک ماه و شش ماه بعد عمل نسبت به قبل از آن، در بیماران با عقب بردن مندیبل تا mm5، بصورت معناداری کمتر از موارد مساوی یا بیشتر از mm5جابه­جایی بود.

کلمات کلیدی:
آپنه انسدادی خواب, جراحی ارتوگناتیک, جراحی عقب بردن مندیبل

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1161471/