ساناز کارگزار - دانشجوی دکترای تخصصی، گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
علی باقرپور - دانشیار، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
حمید جعفرزاده - استاد، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مقدمه: رادیوگرافی، یک ابزار ارزشمند در درمان های اندودانتیک می باشد و رادیواپسیته یک خصوصیت مطلوب و مهم در مورد همه مواد به کار رفته در درمان ریشه است. رادیواپسیته مناسب برای تمایز پرکردگی کانال از ساختارهای آناتومیک و بافت های مجاور ضروری است و باید مستقل از ویژگی هایی مانند ضخامت ماده ی مورد استفاده و میزان حلالیت آن در مایعات مختلف مانند بزاق باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی مقایسه ای رادیواپسیته ی (Calcium Enriched Mixture) CEM، سه نوع MTA (Mineral Trioxide Aggregate)، گوتاپرکا و عاج با استفاده از رادیوگرافی دیجیتال انجام گرفت. مواد و روش ها:از هر یک از مواد مورد استفاده شامل Angelus MTA، MTA+ (MTA لهستانی)، Root MTA، CEM، عاجو گوتاپرکا 5 نمونه به صورت دیسک هایی با قطر 10 میلیمتر و ضخامت 1 میلیمتر آماده شد. پس از ست شدن، با سیستم رادیوگرافی داخل دهانی به همراه وج پلکانی آلومینیومی تصویربرداری انجام شد. رادیواپسیته ی نمونه ها با استفاده از نرم افزار Image J 1.49v ارزیابی شد. برای ارزیابی داده ها، آزمون ANOVA و Tukey با سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها:حداکثر رادیواپسیته برای Root MTA و گوتاپرکا، به میزان حدود 4 میلیمتر آلومینیوم و حداقل آن برایعاج، به میزان 7/0 میلیمتر آلومینیوم بود.انواع مختلف MTA از لحاظ میانگین رادیواپسیته تفاوت آماری معنی داری با یکدیگر و با گوتاپرکا نداشتند. میانگین رادیواپسیته CEM به طور معنی داری کمتر از انواع MTA و گوتاپرکا بود. نتیجه گیری:Angelus MTA، MTA+ و  Root MTAاز استاندارد لازم برای رادیواپسیته طبق استاندارد های بین المللی برخوردار هستند؛ در حالی که CEM رادیواپسیته ای کمتر از میزان استاندارد سه میلیمتر آلومینیوم از خود نشان می دهد.

CEM, MTA, رادیواپسیته, گوتاپرکا