پاسخ عملکرد لوبیا قرمز و اجزای عملکرد آن به مصرف خاکی نیتروژن و فسفر و محلول پاشی ریزمغذی ها(منگنز، بور، روی)

هدف از این پژوهش بررسی اثرات عناصر ریز مغذی(منگنز، بور، روی) در جوار مصرف نیتروژن و فسفر بر عملکرد و اجزای عملکـرد لوبیا قرمز بود. این تحقیق به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی ساعتلوی ارومیه طی سال 1397 اجرا شد که در آن کرت های اصلی مصـرف خـاکی نیتـروژن و فسـفر در سـه سطح(200 کیلو در هکتار نیتروژن، 100 کیلو فسفر و مصرف توام آنها) و در کرت های فرعی محلول پاشی عناصـر ریـز مغـذی در چهار سطح(منگنز، بور، روی و آب) جای گرفتند. نتایج نشان داد اثر مصرف خاکی عناصر نیتروژن و فسفر بر کلیه اجـزای عملکـرد، عملکرد و پروتئین دانه معنی دار بود به طوری که حداکثر عملکرد دانه معادل 2234/8 کیلوگرم در هکتـار از مصـرف تـوام ایـن دو عنصر حاصل شد. همچنین محلول پاشی عناصر ریزمغذی در افزایش عملکرد و اجزای عملکرد موثر بود و بـا محلـول پاشـی منگنـز محتوی پروتئین دانه با افزایش 10/2درصدی نسبت به شاهد به 24/9 درصد ارتقا یافت. مقایسه میانگین های اثر متقابـل وزن صـد دانه نشان داد که درشت ترین دانه ها از تیمار مصرف خاکی نیتروژن و فسفر توام با محلول پاشی منگنز قابل حصـول اسـت و ایـن امر می تواند در ایجاد بازار پسندی محصول لوبیا حائز اهمیت باشد.

Keywords:

بور , پروتئین , روی , فسفر , منگنز