محمدرضا رزاقی - دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران.
حسن جوانشیر - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، دانشکده فنی و مهندسی، گروه مهندسی عمران.

پارامترهای مقاومت برشی خاک شامل زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی کاربرد وسیعی در تحلیل و طراحی سازه های ژئوتکنیکی دارند. این پارامترها در تعیین ظرفیت باربری پی ها، تحلیل پایداری ترانشه ها و به طور کلی مدلسازی رفتار تنش- کرنش خاک با استفاده از مدلهای عددی رایج مورد استفاده قرار می گیرند و تعیین آنها بخش مهم و لاینفک کاوشهای ژئوتکنیکی میباشد. ولکن همانطور که گفته شد، اندازه گیری مقاومت برشی خاک هزینه بر و زمانبر میباشد. محققان مختلفی در طی چند دهه گذشته سعی کرده اند تا با ایجاد ارتباطی بین پارامترهای مقاومتی با خصوصیات فیزیکی خاکها در یک منطقه مشخص، امکان تخمین پارامترهای مقاومتی را بر اساس خصوصیات فیزیکی خاکها فراهم کنند. هدف نهایی از شناسایی ویژگیهای ژئوتکنیکی هر محل، تعیین پارامترهای ژئوتکنیکی مورد نیاز برای طراحی در آن محل است. مهمترین پارامترهای طراحی مورد نیاز در یک محل، پارامترهای فیزیکی و پارامترهای مقاومتی آن محل هستند. تخمین پارامترهای ژئوتکنیکی یک محل همواره بر مبنای تحلیل آماری داده های گردآوری شده از آن محل استوار است. پارامترهای زیادی در تعیین مقاومت برشی خاک موثر هستند و محققان زیادی، با توجه به داده های آزمایشگاهی یا صحرائی در خصوص تعیین پارامترهای مقاومت برشی خاک و همچنین با استفاده از نرم افزارها و روشهای متفاوت ، روابط گوناگونی برای تخمین و پیشبینی در خاکهای مختلف ارائه دادهاند. هدف از تحقیق حاضر ارائه روشهای آماری و بیان روشهای آزمایشگاهی انجام شده در زمینه تخمین پارامترهای مقاومت برشی خاک و همچنین مقایسه آنها با یکدیگر می باشد. هدف از این تحقیق تخمین موثر پارامترهای مقاومت برشی خاک در منطقه ای خاص بر اساس سایر داده های اندازه گیری شده است. پارامترهای مقاومت برشی خاکها را میتوان از روشهای متفاوتی مانند آزمایشهای سه محوری، برش مستقیم، برش پره و نیز از آزمایش فشاری محدود نشده به دست آورد. در این تحقیق نتایج آزمایش مقاومت برش مستقیم به عنوان شاخص مجهول انتخاب شده است.

ژئوتکنیک، مقاومت، پراکندگی، زهکش