مدیریت زمانی پروژه در روش طرح و ساخت با رویکرد مهندسی ارزش

کیفیت طراحی ساختمان تاثیر بسزایی در افزایش ارزش ساختمان دارد، یکی از روشهای نیل به این هدف تولید گزینه های متعدد طراحی از طریق مهندسی ارزش است. گسترش کاربرد مهندسی ارزش در طراحی و اجرای پروژه ها نشان از کارایی این رویکرد در کاهش هزینه، کنترل زمانی پروژه، افزایش و بهبود کیفیت و ایجاد ارزشهای افزوده دارد. بهتر است اعمال مهندسی ارزش در پروژه ها در دو مرحله صورت پذیرد: یک بار در مرحله مطالعات یا طراحی مفهومی و یک بار هم پس از پایان طراحی یا مراحل اولیه اجرای پروژه. به کار گیری مهندسی ارزش در مدیریت پروژه با توجه به پیچیدگی روند اجرای پروژه میتواند ابزار بی بدیلی باشد جهت شناسایی و حذف هر آیتمی که موجب تحمیل هزینه های غیرضروری و اتلاف زمان میشود. به عبارتی پیاده سازی مهندسی ارزش در چارچوب مدیریت پروژه های روش طرح و ساخت این امکان را فراهم می آورد که ضمن توجه به تمام اجزای پروژه، هیچ بخشی از پروژه مسلم و قطعی فرض نگردد و همواره زمان بهینه برای رسیدن به مرحله بهره برداری، بدون افزودن بر هزینه و یا کاستن از کیفیت، به عنوان هدف اصلی باشد. باید توجه داشت که در برخی موارد و روشهای ساخت، اعمال مهندسی ارزش برای بهبود کارایی و کارکرد منجر به افزایش زمان پروژه میگردد و بهینه کردن زمان به معنای کاستن زمان در تمام موارد نمیباشد. در این مقاله سعی شده است پس از معرفی اجمالی مهندسی ارزش و روش های مختلف مدیریت پروژه (شامل مدیریت هزینه، مدیریت کیفیت، مدیریت زمان، مدیریت منابع انسانی، مدیریت ریسک و...) و روش های اجرای پروژه به ویژه روش طرح وساخت، بهینه کردن زمان پروژه و ارتباط آن با مهندسی ارزش تشریح شود وتاثیر آن بر روش طرح و ساخت نشان داده شود.

Keywords:

مهندسی ارزش , مدیریت پروژه , روش های اجرای پروژه , روش طرح و ساخت , زمان , هزینه