گفتمان های فلسفی و نقش آن در سامانه های مدیریت دانش

این مقاله به بررسی گفتمان های فلسفی و نقش آن در سامانه های مدیریت دانش می پردازد. پژوهش حاضر، از نوع نظری بوده و با روش، توصیفی - تحلیلی انجام گرفته است. رویکرد پژوهشی نیز کیفی است. نتایج این پژوهش نشان داد که در سیر تکاملی مدیریت دانش پارادایم پوزیتیویستی به عنوان گفتمان مسلط تولید و تبادل و سازماندهی دانش در نسل اول مورد توجه قرارگرفته است. پس از آن، در نسل دوم هرمنوتیک به عنوان پارادایم مسلط تولید و تبادل و سازماندهی دانش مطرح می شود. همچنین در نسل سوم پارادایم انتقادی به عنوان گفتمان مسلط در کنار سایر پارادایم ها مورد توجه بوده است. و در دوره پسامدرن با توجه به انقلاب هایی که در عرصه های علمی و درنتیجه عرصه های اجتماعی رخ داده شبکه های الکترونیکی دانش تأثیری شگرف و شتاب دوچندانی در جهت تسریع روند نزدیکی جوامع در بهره برداری مشترک از علم و تولید دانش داشته است.

Keywords:

مدیریت دانش , اثبات گرایی , تفسیری , انتقادی , پساساخت گرایی