مریم طهرانی - استادیار، گروه مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران
سعید جعفری نیا - استادیار، گروه مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران
سعیده خندق آبادی - کارشناسی ارشد، مدیریت منابع انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

سلامت سازمانی تنها توانایی سازمان براي انجام وظایف به طور موثر نيست، بلکه شامل توانایی سازمان براي رشد و بهبود مداوم است. در سازمان هاي سالم کارکنانی متعهد و وظيفه شناس با روحيه و عملکرد بالا و کانال هاي ارتباطی باز و با موفقعيت بالا وجود دارند. براي داشتن جامعه سالم باید سازمان هاي سالم ایجاد کنيم و براي اینکه سلامت سازمانی در یک سازمان ایجاد شود، ابتدا باید جو موجود در سازمان شناخته شود. براي تعریف، توضيح و سنجش جو سازمانی، تلاش هاي قابل ملاحظه اي در دهه هاي اخير صورت گرفته است. سلامت در مقابل مفهوم بيماري، به معناي نارسایی در یک موجود زنده است. مفهوم عام ازکلمه سلامت در مواردي مانند بقا و سلامت نفس و نسل، بقا و سلامت عقل، بقا و دین، بقا و سلامت اجتماع، بقا و سلامت محيط؛ وجود قابليت و توان فعاليت طبيعی براي تحقق اهداف طبيعی است. در این مقاله هدف بررسی عوامل موثر بر بهبود سلامت سازمانی است، به همين دليل ابتدا مفهوم سلامت در سازمان تبيين شده و سپس عوامل موثر بر ارتقاء سلامت سازمانی در چهار دسته عوامل توسعه منابع انسانی، ساختاري مدیریتی، اجرایی و اقتصادي شناسایی شده و مورد بحث قرار گرفتند.

سلامت، سلامت سازمانی، ارتقاء سلامت سازمانی