مدیریت برندسازی مجدد خاویار ایران و آینده پژوهی با مدل پایش محیطی و برنامه ریزی استراتژی در بازاریابی بین المللی
Publish place: 17th International Management Conference
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 507
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IAMS17_100
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1399
Abstract:
با توجه به توقف برداشت خاویار از دریای خزر به عنوان بزرگ ترین زیستگاه خاویار جهان و شروع پرورش خاویار در ایران و بسیاری کشورهای دیگر جهان، برند معروف خاویار دریایی ایران نیازمند برندسازی مجدد در خاویار پرورشی است که این بار در مزارع خاویاری تولید می شود. متاسفانه در این بازار جدید پرورش دهندگان مزارع حضور دارند که برخی استانداردهای بین المللی را رعایت نکرده و از سوی دیگر رقبا بسیار قوی و توانمند هستند. نظارت بر تولید و صادرات خاویار در حفظ و ثبات بازار داخلی و بین المللی خاویار نیاز به برنامه ریزی استراتژی دارد. در برنامه میان مدت 3 تا 7 سال و موفقیت در استراتژی کوتاه مدت می توان به فعالیت های میان مدت پرداخت. در استراتژی میان مدت افزایش تکنولوژی و استفاده از روش های جدید و تجهیزات و تاسیسات جدید و آزمایشگاه های تخصصی خاویار از اهمیت زیادی برخوردار است. به همین دلیل در استان های پرورش خاویار سیستم های جدید تهیه و طراحی گردد، لذا نیازمند گسترش سریع فناوری و تکنولوژی در برنامه میان مدت هستیم. با توجه به نقاط ضعف و نقاط قوتی که در خاویار ایران وجود دارد تلاش شده در این پژوهش بتوان به بررسی عمیق تری در زمینه صنعت و آینده پرورش خاویار ایران توجه شود. نتایج نشان می دهد در تجزیه و تحلیل و سنجشی که از روش مدل Environmental Scanning و کارت امتیاز دهی متوازن نسل اول BSC بدست آمده است توانمندی کشور ما در زمینه تجارت خاویار 34.28 %، کشور چین با سوابق کم 74.28، و کشور ایتالیا با تجارت و تکنولوژی بسیار گسترده 92.85% را نشان می دهد. این موضوع نشان می دهد که تجارت خاویار در کشور ما یک فعالیت بسیار جوان می باشد که نیازمند تحولات و تغییرات گسترده است که باید در سالیان اینده در این خصوص انجام گیرد تا بتوان فاصله خود را با سایر کشورهای پیشرو در زمینه تولید خاویار کم و حتی بتوان جایگاه ویژه را در جهان بدست آورد.
Keywords:
Authors
مهسا صالحی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیلات با گرایش آبزی پروری دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
باقر مجازی امیری
استاد گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
رضا فیض بخش
مدرس جهاد دانشگاهی دانشگاه شهید بهشتی