رضا اتحادی - فارغ التحصیل دوره کارشناسی ارشد زلزله، پژوهشکده ساختمان و مسکن، تهر
طارق مهدی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات ساختمان ومسکن

یک ساختمان ممکن است پس از بروز یکی از بلایای طبیعی ایستایی سازه ای خودرا حفظ کند، ولی به خاطر آسیب های غیر سازه ای از خدمت رسانی باز بماند. در ارزیابی آسیب پذیری غیر سازه ای سعی بر آن است تا آسیبی را مشخص نمود که این عناصر و اجزاء ممکن است تحت تاثیر زلزله های متوسط که اغلب در طول حیات یک بیمارستان روی می دهند. متحمل گردند. هزینه ی اجزای غیر سازه ای در بیمارستان ها به میزان قابل توجهی بالاتر از هزینه ی اجزاء سازه ای می باشد. در بیمارستان ها بین 85 تا 90 درصد ارزش کلی ساختمان مربوط به مسائل معماری، سیستم های مکانیکی و الکتریکی و امکانات و تجهیزات پزشکی می گردد. یک رویداد زمین لرزه با بزرگی پایین می تواند تجهیزات بسیار مهم و حیاتی بیمارستان را از کار انداخته یا آنها را نابود سازد. این تجهیزات معمولا به طور مستقیم به خدمت رسانی ساختمان مربوط می شوند، و ارتباط قابل توجهی با مولفه ها و اجزاء سازه ای ندارند. اعمال معیارهای تخفیف آسیب بر اجزاء غیر سازه ای آسانتر وبده و نیازمند صرف هزینه ی کمتری است. برای یک بیمارستان تنها حفظ ایستایی بعد از وقوع یک زمین لرزه کافی نیست، بلکه باید بتواند بعد از زلزله به کار خود ادامه دهد. ظاهر بیرونی یک بیمارستان ممکن است بی آسیب باقی بماند، ولی اگر تجهیزات داخلی آسیب ببیند، دیگر بیمارستان قادر نخواهد بود به بیماران خدمت رسانی کند. در این مقاله، روش های مختلف تعیین آسیب پذیری قطعات غیر سازه ای و روش های جلوگیری از خرابی آن ها مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت و در نهایت خلاصه ای از روش های عددی تعیین آسیب پذیری این اجزا ارائه میگردد.

بیمارستان ، زلزله ، آسیب پذیری ، اجزای غیر سازه ای