بررسی رابطه بین تكانشگری و عملكرد در مدیریت انبار

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ابعاد تکانشگری ( شامل بی برنامگی، شناختی و حرکتی) و عملکرد افراد در مدیریت انبار است. در این پژوهش میزان و نوع تکانشگری افراد مورد سنجش قرار گرفت و رابطه آن با تصمیماتشان در حوزه مدیریت زنجیره تأمین بررسی شد. به منظور بررسی این ارتباط از روش تحقیق شبه آزمایشی استفاده شد به اینصورت که افراد ابتدا پرسشنامه تکانشگری استاندارد بارات BIS را تکمیل نمودند و پس از آن در بازی شبیه سازی مدیریت انبار شرکت کردند. جامعه ی آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه های تهران، شهیدبهشتی و صنعتی شریف بودند که با دعوت عمومی از دانشجویان، نمونه ی 103 نفری انتخاب گردید. متغیرهای اصلی در این پژوهش انواع تکانشگری و توانایی حل مسائل سیستم های عملیاتی بود. آزمون آماری مورد استفاده که برای انجام این پژوهش، روش همبستگی و رگرسیون بود. برای بررسی فرضیات تحقیق از آزمون رگرسیون استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون داده ها حاکی از آن بود که برخی ابعاد تکانشگری تأثیر معناداری بر عملکرد در مدیریت انبار دارد. به بیان دقیق تر، دو مؤلفه تکانشگری شامل بی برنامگی و شناختی تأثیر معناداری بر عملکرد مدیریت انبار دارند، ولی چنین رابطه معناداری برای مؤلفه حرکتی یافت نشده است.

Keywords:

تکانشگری , سیستم های عملیاتی , تکانشگری بارات BIS , بازی شبیه سازی مدیریت انبار , مدیریت انبار.